Opkomst en ondergang van een wethouder
Ondergang
De gemeenteraad van Middelburg, 1939.
Met ambtsketen burgemeester mr. dr. J. van Walré de Bordes. Twee plaatsen verder, aan
zijn linkerhand, wethouder M. H. Boasson.
omstandigheden." Maar het duurde
niet lang of Boasson werd tot het
wethouderschap geroepen. Door het
overlijden van wethouder
mr. A. A. de Veer ontstond een vaka-
ture, waarin Boasson per 31 december
1932 de overledene opvolgde. Het was
een benoeming op het nippertje: uit
een andere groepering was ook een
kandidaat naar voren geschoven.
Boasson kreeg 9 stemmen, de andere
kandidaat 8.
Een vetpot kon het wethouderschap
voor Boasson niet worden: Middelburg
was een kleine stad en telde op 31
december 1932 slechts 18.849
inwoners. De jaarwedde van een
wethouder bedroeg 2000 gulden (ter
vergelijking; de burgemeester
verdiende 7000 gulden.) Maar Boasson
hield naast het wethouderschap zijn
onderneming aan, en wij mogen
aannemen dat oudejaarsdag 1932
voor hem het begin was van zeven
vette noch magere, maar in elk geval
gelukkige jaren, waarin hij zijn zakelijke
en bestuurlijke bekwaamheden kon
ontplooien.
Hij kreeg de portefeuilles van gemeen
tebedrijven en onderwijs toebedeeld.
De portefeuille van gemeentebedrijven
was in zeker opzicht toen interessanter
dan een jaar of 30 a 40 later (ik mocht
zelf deze portefeuille van 1966 tot 1972
beheren). Het gas werd nog door de
bedrijven zelf geproduceerd, door de
gasfabriek aan het Molenwater, en ook
in de behoefte aan water voor de stad
kon nog door eigen produktie in het
bedrijf te Oranjezon voorzien worden.
De waterbeschaving, die tot een veel
voud van het waterverbruik zou gaan
leiden, was nog niet doorgedrongen.
Elektriciteit werd niet geproduceerd,
maar van de PZEM ingekocht. Uit de
dossiers blijkt van de intensieve be
moeienis van Boasson met „zijn"
bedrijven, die trouwens financieel voor
de gemeente interessant waren. Zo
maakte het gasbedrijf in 1932 een winst
van f 18.460,87, en dat soort winsten
was, zeker in die jaren van armoede,
zeer welkom op de gemeentelijke be
groting. Nog eens ter vergelijking: het
stedelijk gymnasium kostte de ge
meente in dat jaar bruto f 61.204,36, en
na aftrek van de ontvangsten; (school
gelden, subsidies, e.d.), f 30.092,18,
wat dunkt mij niet veel was, ook als
men met de geringe omvang (naar ik
vermoed nog geen 100 leerlingen)
rekening houdt.
Intussen was een maand na Boassons
benoeming tot wethouder elders een
benoeming geschied die hem uitein
delijk noodlottig zou worden.
Op 30 januari 1933 was in Duitsland
Adolf Hitler tot rijkskanselier benoemd.
De verre donder van het naderend
onweer werd in de veilige beslotenheid
van de Middelburgse samenleving wel
gehoord, maar beïnvloedde het leven
niet. In 1936 verhuisden de Boassons
van Noordsingel 174 (toen nog R 67a)
naar Park de Griffioen 2. Dat huis had
hij in dat jaar laten bouwen op een
prachtig punt, gelegen aan het stille
water van de Vest, met uitzicht op de
molen. Kristallnacht kwam, MCinchen
kwam, maar het leven in Middelburg
ging - hoe had het anders gekund -
gewoon door. Boasson was inmiddels
een ervaren wethouder, had zich een
bekwaam bestuurder betoond en hij
trad als loco-burgemeester op toen
burgemeester Van Walré de Bordes
kort na zijn aantreden het advies kreeg
het wat kalmer aan te doen. De Bordes
wist, wellicht ook uit het hierboven
gereleveerde applaus, dat er veel van
hem werd verwacht en was binnen de
kortste keren overwerkt geraakt. De
raadvergaderingen van 28 februari en
3 april 1940 werden dan ook door
Boasson voorgezeten.
Het laatste raadsdebat waarin hij inten
sief deelhad als voorzitter én als porte
feuillehouder was dat van 3 april en
had betrekking op een wijziging van de
schoolgeldverordening voor het gym
nasium. De bedoeling was dat kinderen
van onbemiddelde ouders voor koste
loze verstrekking van schoolboeken in
aanmerking kwamen, als zij tenminste
goede leerlingen waren. Wat moest
daarbij het criterium zijn? Een gemid
deld cijfer 7, zoals burgemeester en
wethouders voorstelden? Of een ge
middelde 71/2, zoals curatoren van het
gymnasium wilden? En wat, als een
leerling bleef zitten en in het jaar daar
op die 7 (of 71/2) haalde? Het was in
deze Boasson zo vertrouwde wereld
van beschaving, redelijkheid en af
weging dat kort daarna de orkaan uit
het oosten losbarstte, waarvan het
verre gerommel al zeven jaren eerder
hoorbaar was geweest.
10 mei 1940. Wie, die dag heeft mee
gemaakt, heeft niet zijn onuitwisbare
herinneringen? Op die stralende mei
morgen begon het vroeg. Om half vier
loste de 16e Batterij Luchtdoel-artillerie,
opgesteld bij de Schroeweg in de buurt
van Middelburg, de eerste salvo's op
Duitse vliegtuigen. De Boassons moe-
43