Zeereep
verboden toegang
Mieke Tillema
Black Box
De psychobiologie van
het feestvieren
Boekbesprekingen
Elburg, geen slecht gezelschap om in
te debuteren. Dat moet een stimulans
zijn en het is een compliment waard,
als de hoofdredacteur kan constateren,
dat hij in deze betrekkeiijk dun bevolkte
provincie 22 Zeeuwen heeft weten uit
te geven, waarvan er 8 bij hem
debuteerden. Daarvan kwamen er 8 uit
Walcheren, 8 uit de Bevelanden, 3 uit
Zeeuwsch-Vlaanderen en 3 uit
Schouwen/ Duiveland.
De uitgeverij laat het trouwens niet bij
boekjes alleen. Jaarlijks organiseert zij
een schrijversavond, waarop men kan
voordragen uit eigen werk. Een
selectie van het gebodene wordt
vervolgens gepubliceerd. Zij deinst ook
niet terug voor het organiseren van een
Jacques Hamelink-dag (radio en tv
waren aanwezig) of een Hans Warren
avond en draagt bij aan culturele
manifestaties als de Betje Wolff
herdenking of de culturele maand
Zeeland te Domburg. Laatstgenoemde
gebeurtenis was aanleiding tot het
uitgeven van een driedubbeldik
nummer over de Kunstkring in die bad
plaats, geschreven door Francisca van
Vloten. Activiteiten genoeg dus.
Hun voorlopige bekroning vonden zij
op 16 november 1990, toen drs.
De Bruyne tijdens een kleine
plechtigheid, maar met gepaste trots
het 50e deeltje kon aanbieden aan
Andreas Oosthoek 'vanwege zijn
kennis van de cultuur en de
bekendheid die hij daaraan geeft in de
PZC'.
Het jubileumboekje, "Zeeland, zegt
u is van de geboren
Terneuzenaar Guido Lippens, wiens
werk in bijna alle grote Nederlandse
musea voor moderne kunst is te
vinden. Een waardige mijlpaal dus voor
een reeks, die nog geen tekenen van
vermoeidheid vertoont en al weer
volop bezig is met de verwezenlijking
van zijn plannen voor de komende
jaren: een zeer bijzonder boekje van
Tineke Zaadnoordijk, een episch
lyrisch gedicht van Max Dendermonde,
een tekst over Frederik van Eeden
door Jan Fontijn, Fresco's vertalingen
van Griekse poëzie en een stuk van
Oosthoek over het huis van de dichter
Nijhoff in Biggekerke. Er is geen enkel
bezwaar tegen om bij de Stichting
Beeldende Kunst Zeeland in de Middel
burgse Kuiperspoort eens een
fondslijst aan te vragen, want veel van
de Slib-uitgaven zijn nog leverbaar, zij
het dan soms in herdruk. Tegen een
abonnement bestaat helemaal geen
bezwaar. De Slibredactie stelt zich ten
doel zich zoveel mogelijk zelf te
bedruipen en doet alleen bij zeer
speciale uitgaven een beroep op de
subsidiepot. Het zou dus aardig zijn als
er ook uit het Zeeuwse publiek enige
steun kwam. We klagen immers zo
makkelijk, dat er in deze 'uithoek'
weinig te beleven valt, maar als er dan
eens een initiatief komt als de Slib
reeks blijkt de belangstelling daarvoor
minimaal.
Die belangstelling is stijgende.
Het abonnee-bestand ligt nu rond de
600 en bij iedere nieuwe reeks komen
er weer een paar tientallen bij, maar
wie de cijfers goed bekijkt, komt tot de
merkwaardige ontdekking dat deze
Zeeuwse reeks maar zeer ten dele zijn
afzetgebied in Zeeland heeft. Van de
600 abonnees woont namelijk maar
30% in Zeeland en dan nog
voornamelijk op Walcheren.
In Zeeuwsch-Vlaanderen zitten er
maar 12. Het merendeel woont echter
in de Randstad. Vermoedelijk zijn dat
emigranten, die in de diaspora via de
Slib-reeks de band met de oude
provincie warm houden. Dit zal zeker
ook het geval zijn met de tientallen
intekenaren in Canada, Frankrijk,
België, Zwitserland en zelfs Zaïre,
maar toch blijft het vreemd, dat zij, die
binnen deze provincie ongestoord van
haar wel en wee kunnen genieten, het
zo jammerlijk laten afweten. Met de
losse verkoop van de deeltjes is het al
niet beter: in de Middelburgse
boekhandel loopt het redelijk, buiten
Middelburg is de afzet vrijwel nihil, de
grote bulk wordt verkocht in de
Randstad.
B.T.
D, HÏLLENIUS
235
