Van volkskerk tot participerende gemeente: Tachtig jaar Kapucijnen-zielzorg in Sluiskil voldoende werk en geld in de parochie. Uiteindelijk bleef één Kapucijn in Sluiskil achter om de parochie bij te staan en werden de andere twee naar elders overgeplaatst. Geheel in de geest van de tijd liet deze pater zich simpelweg pastoor noemen en verzocht hij de parochianen voortaan het 'Meneer Pastoor' weg te laten. Hij was, om nog een maal de dorpse chroniquer aan het woord te laten, 'exentriek gekleed en getooid met een wilde haardracht'. Zijn uiterlijk vertoonde weinig overeenkomsten met dat van de paters uit de tijd van het rijke Roomse Leven. Deze periode had Sluiskil voorgoed achter zich gelaten. Klooster en kerk werden door de Kapucijnenorrie in 1981 afgestoten. De kerk verkocht men tegen een symbolisch bedrag aan de parochie, die eind jaren zeventig een nieuwe pastoor had gekregen en was verenigd met het nabij gelegen Philipinne. Het klooster kreeg een nieuwe bestemming. Hier vestigden zich de Benedictinessen van de Heilig Sacrament, een beschouwende zusterorde. Hun leven van inkeer en gebed is minder geschikt voor optekening. Zij maken hun geschiedenis allereerst voor God. Jeugdpatronaat met op de voorgrond het Heilig Hartbeeld. 95

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1991 | | pagina 17