Van volkskerk tot participerende gemeente: Tachtig jaar Kapucijnen-zielzorg in Sluiskil
voldoende werk en geld in de parochie.
Uiteindelijk bleef één Kapucijn in
Sluiskil achter om de parochie bij te
staan en werden de andere twee naar
elders overgeplaatst. Geheel in de
geest van de tijd liet deze pater zich
simpelweg pastoor noemen en
verzocht hij de parochianen voortaan
het 'Meneer Pastoor' weg te laten. Hij
was, om nog een maal de dorpse
chroniquer aan het woord te laten,
'exentriek gekleed en getooid met een
wilde haardracht'. Zijn uiterlijk
vertoonde weinig overeenkomsten met
dat van de paters uit de tijd van het
rijke Roomse Leven. Deze periode had
Sluiskil voorgoed achter zich gelaten.
Klooster en kerk werden door de
Kapucijnenorrie in 1981 afgestoten.
De kerk verkocht men tegen een
symbolisch bedrag aan de parochie,
die eind jaren zeventig een nieuwe
pastoor had gekregen en was verenigd
met het nabij gelegen Philipinne.
Het klooster kreeg een nieuwe
bestemming. Hier vestigden zich de
Benedictinessen van de Heilig
Sacrament, een beschouwende
zusterorde. Hun leven van inkeer en
gebed is minder geschikt voor
optekening. Zij maken hun
geschiedenis allereerst voor God.
Jeugdpatronaat met op de voorgrond het Heilig Hartbeeld.
95