De Schoone Waardin
den en een andere functie krijgen - dit
is er dus een van - en je kan met zo'n
toren dus heel bijzondere projecten
doen.
Mijn voorstel is eigenlijk om te
komen tot een soort centrum voor
watertorenarchitectuur, waar je op een
hele spannende manier kennis kunt
maken met alle watertorens die er in
Nederland zijn via een computer
systeem, twee of drie etages voor
hedendaagse kunst en verder op het
dak een soort VIP-room, die de
mogelijkheden biedt om je te informeren
over dat wat er bedrijfsmatig en
bedrijfstechnisch bezig is op
Walcheren. Een soort "poort van
Vlissingen" waar je optimaal geïnfor
meerd kunt worden.
Ik neem aan, dat zoiets niet voor niks
gaat. Het kost geld. Hoe denk je dat te
kunnen financieren?
Er is een plan ontwikkeld, ik denk zo
rond de 1,2....1,3 miljoen gulden - maar
dan praat je ook over het totale plan en
dan komt er ook een liftschacht naast
zodat die toren ook optimaal toegankelijk
wordt voor iedereen, alsmede een heel
trappenstelsel om het bestijgen van de
toren te beleven.
Er wordt een hele hoek uit gehaald
aan de bovenzijde, waar een glazen
construktie komt, zodat je vanaf de
weg ook ziet dat er leven is in de toren,
dat er activiteiten plaats vinden... Dat is
dus het grote plan, maar ik ben wel
zoveel realist om een aanloopplan te
creëren en dan praat ik over een
ton...1,3 ton om te komen tot een
publieksvoorziening, die te gebruiken
is.
Over welke termijn praten we dan en
is daar ook daadwerkelijk geld voor?
Ik begin dit jaar aan het eerste traject,
als het college van B. en W. van
Vlissingen daarmee instemt. Ik ben een
notitie aan het maken om het eerste
kwart van die ton te investeren om
daarmee een suppoostenhuisvesting,
een toiletvoorziening een trappen
stelsel en een goederenlift in ieder
geval te realiseren.
En verder verwacht ik, dat je dan
toch gauw moet denken aan een plan
van een jaar of vijf tot acht.
Leon, als we even praten over jou
persoonlijk en jouw kunstbeleving, dan
heb ik het gevoel dat de "wereld van
het onzichtbare", de wereld van het
onderbewustzijn, dromen, fantasieën
en dergelijke jou heel dierbaar is.
Dat klopt, hoewel ik ten opzichte van
"dromen" ook eigenlijk wel een realist
ben, maar aan de andere kant vind ik
daar wel het spannende van het leven
in. Mijn leven heeft een bepaald
avontuur nodig en daar zijn die zaken
heel belangrijk voor.
Ik heb het gevoel, dat ik als ik zelf
werk maak, maar ook als ik bij kunste
naars op atelierbezoek kom, contact
heb met kunstenaars, dat ik iets kan
proeven van die wereld waar zij mee
bezig zijn, het avontuur waar zij mee
bezig zijn en dat is vaak toch een
andere wereld dan waar je dagelijks in
functioneert.
Dat geeft een bepaalde spanning
en ik denk, dat dat mijn betrokkenheid
en verbondenheid met kunst is en ik
probeer ook door zelf kunst te ver
zamelen iets van dat avontuur van
anderen mee te nemen.
Foto Watertoren, Riekwel op de rug gezien jdroom of werkelijkheid),
fotograaf Lex de Meester.
94
