Boekbesprekingen
Aankomstte Vlissingen van schip met Belgische vluchtelingen uit Antwerpen. 1914.
117
maar het bleek de ouverture te zijn tot
de operette kaalslag.
"Als er toch zoveel is vernield, laten we
dan de hele rotzooi maar opruimen".
En met de grondigheid, die een
moderne democratie put uit een leger
van geldverslindende commissies,
deskundigen, aannemerscombinaties,
projectontwikkelaars en wat dies meer
zij, is men zonder iets, dat op een
totaalvisie leek, aan het werk gegaan.
Terwijl andere steden hun wonden al
lang hebben gelikt, is men in
Vlissingen nog steeds bezig en liggen
er nog altijd stukken braak, waarmee
men niet goed raad weet. Na een halve
eeuw! Vlissingen schijnt van zichzelf
een monument te willen maken van
machteloze halfslachtigheid en slaagt
daar wonderwel in. Het kan de boekjes
in als de stad, die nog steeds in oorlog
met de oorlog is.
Ik moet toegeven, dat ze het daar
aan de mond van de Schelde zelf nu
ook beginnen in te zien. Dat is de
enige verklaring, die ik kan bedenken
voor de buizenparade, die ze boven de
Lange Zelke en de St. Jacobsstraat
hebben gehangen. U moet dat
symbolisch zien als de mantel der
liefde, die alle ongerechtigheden
bedekt. En als een reclameslogan voor
Feestelijkheden tijdens de onthulling
van het standbeeld van M. A. de
Ruyter te Vlissingen. 1841.
Van Dishoeckhuis Vlissingen. ca. 1962.
de middenstand. Ik verwacht nu
borden onder Koudekerke, Abeele en
Ritthem: "Voor droog winkelen, bezoek
de Lange Zelke. Voor kneuterig
winkelen, schuifel onder de luifels".
Maar het zal wel niet mogen, want dan
voelt de Scheldestraat zich nog meer
teruggezet.
Deze boutade moest ik even kwijt
nu het boek van Peters me weer naar
het oude Vlissingen heeft verplaatst.
Een jaar of wat geleden schreef Peters
als archivaris van Vlissingen om de
twee weken een column in De Faam
(hij alterneerde daarbij met Peter
Sijnke, de archivaris van Middelburg).
Die stukjes hadden destijds veel
succes en nu heeft hij ze geordend,
bijgewerkt en soms aangevuld,
uitgegeven als een zeer onderhoudend
boek, dat alle oude en oud-Vlissingers
goed zal doen. Het blijven 'sprokkels'
en 'grepen' en volledigheid moet u dus
niet verwachten. Een paar storende
computerfouten in het zetsel moet u
hem ook vergeven, evenals het feit dat
bij de uitsneden van een tweetal
kaarten een deel van de legenda zijn
verloren gegaan. De vele foto's zijn
over het algemeen uitstekend
gereproduceerd.
B.T.
