Redactioneel
JAARGANG 42, NUMMER 6, 1992
In het laatste nummer van deze
jaargang neemt Francisca van Vloten
ons in haar bijdrage aan het
Zeelandgevoel mee naar het Domburg
van weleer. Ze legt bezoeken af aan
niet meer bestaande huizen en
probeert de vroegere bewoners,
schilders en geleerden, terug tot leven
te wekken. Met deze mijmering wordt
de serie het Zeelandgevoel op
passende wijze afgesloten. Volgend
jaar ontvangen onze abonnees de
bundel 'Zeelandgevoel' tegelijk met het
eerste nummer van de volgende
jaargang. Tevens zal vanaf 22 februari
tot eind april in de Zeeuwse bibliotheek
een tentoonstelling te zien zijn waarop
naast ander werk van Louis Radstaak,
die de serie illustreerde, alle illustraties
van het Zeelandgevoel hangen.
Mar Oomen en Jos Palm, respectievelijk
eind-en hoofdredacteur van het
Historisch Nieuwsblad, interviewden
Kees Slager. Het eerste exemplaar van
zijn boek over de watersnoodramp
werd onlangs aan de nieuwe
Commissaris van de Koningin W.T. van
Gelder overhandigd. De Poolse
schrijver Witold Gombrowiscz schreef
in 1953 in zijn dagboek: "In een
gigantische stilte vormt zich onze niet
erkende, zwijgende en geknevelde
werkelijkheid." In zo'n stilte werkte
Slager aan zijn boek maar nu die
zwijgende en geknevelde werkelijkheid
is losgebulderd, is Slager bang voor de
reacties: "Ze zijn hier (in Zeeland) niet
gewend dat er open en bloot over het
verleden geschreven wordt."
Misschien is dat zo. Toch wordt er veel
over gelezen want nog voordat Slagers
boek uitkwam, waren er al 10.000
exemplaren van verkocht.
Over een vrij recent verleden schrijft
J.D van Scheyen, psychiater in ruste,
over de afbraak van de ziekenhuis-
psychiatrie in Zeeland'. Hij tracht de
oorzaken te traceren van een zijns
inziens verkeerd provinciaal beleid ten
aanzien van de ziekenhuis-psychiatrie.
Hij voert dat beleid terug op wat
Barbara Tuchman beschreef als de
dwaasheid van de macht; het blijven
volharden in een onjuiste beoordeling
ook nadat de onjuistheid er
overtuigend van bewezen is. Op dit
artikel zal in het volgende nummer in
ieder geval gereageerd worden door
de Stichting Psychiatrische
Zorgvoorzieningen Zeeland.
Gerdi Preger sprak met de van origine
Zeeuwse componist Daan Manneke
naar aanleiding van zijn onlangs
verschenen compositie Archipel 4, die
sterk op Zeeuwse Archipel geïnspireerd
is. Terwijl het stuk enerzijds een
reflectie is van de grote verscheiden
heid binnen de provincie, klinkt
anderzijds volgens Manneke ook het
overkoepelende idee van de dreiging
van het water door. Wie Zeeland eens
op een andere manier dan via Omroep
Zeeland wil beluisteren, kope de CD.
De directeur van het Roosevelt
Studiecentrum, dr. J.A. van Minnen,
geeft in zijn bijdrage, 'Venster op de
Wereld', een kijkje op de ontstaans
geschiedenis en activiteiten van dit
voor Zeeland unieke centrum dat in het
Abdijcomplex in Middelburg gevestigd
is. Het beschikt over vele faciliteiten
waar een ieder die intresse voor de
Amerikaanse samenleving heeft, ge
bruik van kan maken. Het belangrijkste
evenement dat het centrum organiseert,
is de tweejaarlijkse uitreiking van de
Four Freedom Awards dat in de
landelijke media altijd breed uitgemeten
wordt.
Paul Stockman, een bevlogen lokaal
historicus, doet in zijn bijdrage kond
van een grote ontdekking met betrek
king tot de geschiedenis van Hulst.
Hij is er namelijk met behulp van
macro-fotografie in geslaagd
onvermoede details van zestiende-
eeuwse kaarten zichtbaar te maken,
die ons een idee geven van hoe de
Bollewerckspoort er uit gezien moet
hebben. Nu het bewijs is geleverd hoe
de unieke land- en waterpoort er
uitzag, is het argument tegen
restauratie - we weten niet hoe de
poort er uit zag - weggenomen. Het lijkt
mij niet onwaarschijnlijk dat het
stadsbestuur van deze Europese
gemeente in het kader van een aantal
grensoverschrijdende verdragen er in
zal slagen geld voor de restauratie bij
elkaar te krijgen.
In de boekbesprekingen worden twee
publicaties uit de serie Zeeuwse
Katernen belicht. Het ene deel gaat
over J.P. Bourjé (1774-1834), de
uitvinder van de schuifmaatjes voor het
het maken van graanmaten wiens
zogenaamde doos van Bourjé nog
steeds in elk ijkkantoorte vinden is.
In het andere deel wordt de geschie
denis verteld van de kunst van
het boekbinden in Middelburg, welke
stad in de zeventiende en achttiende
eeuw, na Amsterdam en Den Haag,
het grootste boekbinderscentrum van
Nederland was. De Boekbesprekingen
worden zoals gewoonlijk door de
Signalementen en de Culturele
Agenda gevolgd. Rest mij u namens de
redactie een voorspoedig 1993 toe te
wensen.
Paul van der Velde
201
