Allochtone vrouwen in Zeeland
Ludwika Buczynski temidden van de kleurters van de kleuterschool -crèche.
gestapt in plaats van in Rotterdam en er
niemand was die mij van de trein
haalde, heeft hij ervoor gezorgd dat ik
een taxi kreeg, die me naar het
kostadres bracht van mijn a.s. man.
Toen daar niemand de deur opendeed,
heeft de chauffeur net zo lang gewacht
tot er iemand thuis kwam.
Diezelfde behulpzaamheid ervaarde ik
ook bij het regelen van ons huwelijk. Wij
kregen alle medewerking in Rotterdam.
Ik heb Nederland van meet af aan zeer
positief ervaren. Aardige mensen,
voorkomend, behulpzaam en fijn in de
omgang, zonder klasseverschil.
Dit ervaarde ik elke dag weer, evenals
de netheid in en om het huis.
De Nederlandse man vond ik zeer
tolerant en behulpzaam in het
huishouden. En dat terwijl de meeste
vrouwen toen nog niet buitenshuis
werkten.
Zeeland
Na ons trouwen zijn we in Zeeland
gaan wonen. We vonden het daar
rustiger en ruimer dan in de Randstad.
In Nederland heb ik niet meer gewerkt,
omdat mijn man dat niet wilde. Hier
was dat ook niet nodig. In Polen moest
je wel werken, anders had je
onvoldoende geld om van te leven.
Omdat ik veel thuis zat en niet veel
contacten had met Nederlanders en er
toen ook nog geen leerboeken waren
waarmee ik de taal kon leren, heb ik
via mijn dochter, die hier naar school
ging, Nederlands geleerd. Een taal
waaraan ik erg heb moeten wennen,
omdat het mij zo hard in de oren klonk.
De eerste jaren dat ik hier was, was er
een sterke band tussen de Polen in
Zeeland. Met elkaar vierden we onze
verjaardagen en de Poolse feesten.
Dan werd er gezongen, gedanst en
gezamenlijk gegeten. Via de vereniging
van Poolse oudstrijders en de kerk
hebben we veel contacten gehad,
maar met de jaren is dat minder
geworden, omdat er inmiddels velen
zijn gestorven.
Rondom de feestdagen hebben we
enkele tradities in stand gehouden,
maar voor de rest zijn we
vernederlandst. Zo maken we op
24 december als avondmaal 12
verschillende gerechten van vis en
groenten (Wigilia). Dan wordt er altijd
een extra bord bijgezet voor diegenen
die in onze gedachten zijn,
overledenen of onverwachte gasten.
Daarna gaan we naar de kerk, die bij
deze gelegenheid bomvol zit. Daar
bidden we samen, zingen kerstliederen
en worden de hosties gedeeld.
Ook met Pasen hebben we bepaalde
gewoontes. Zo gaan we na de vasten
met mandjes brood, zout, worst en
eieren naar de kerk, laten het wijden
en eten dit als ontbijt. Met Pasen eten
we speciale Poolse gerechten. Tweede
Paasdag noemen we "natte
maandag", dan besprenkelen we
elkaar met water. In Nederland doen
we dat tegenwoordig met parfum.
De belangstelling voor deze tradities
neemt langzaam af. Mijn generatie
wordt ouder en dunt uit. De nieuwe
generatie doet er niet meer zoveel aan
als wij.
Indrukken van Nederland
Ik vind Nederland een liberaal land;
zowel in politiek als godsdienstig
opzicht. Men is erg tolerant en er wordt
relatief weinig gediscrimineerd.
In Nederland zijn de politieke
verschillen niet erg groot, ook al zijn er
veel politieke partijen. Je kunt hier vrij
kiezen.
Het zal nog wel jaren duren voordat
Polen weer een gezonde economie
heeft. Het land is erg arm. Door het
communistisch systeem heeft het land
enorme schulden. Men hoopt wel dat
de situatie snel zal veranderen, maar
dat zal niet eenvoudig zijn. Het oude
systeem vlak je niet zo maar uit. Het
communisme heeft de mens geestelijk
invalide gemaakt, er was geen vrijheid
van meningsuiting. Daarbij komt dat er
in de politiek veel wordt geruziet.
In Polen zijn ongeveer 130 politieke
partijen die elkaar bevechten. Op die
manier staan de belangen van het volk
niet voorop. Dit ten nadele van de
zieken, de bejaarden, de werklozen,
studenten en anderen. Juist in dit
opzicht zijn de verschillen met
Nederland heel groot. Nederland is
waarschijnlijk een van de beste landen
ter wereld op het gebied van sociale
zekerheid.
Ook de opvoeding van kinderen vind ik
in Nederland prima. De kinderen zijn
hier vrijer dan in Polen en ze zijn
zelfverzekerd. Op school hebben de
kinderen vaak een goed contact met
hun leraar, dat vind ik een goede zaak.
Als ik met vakantie in Polen ben, merk
ik dat de kinderen daar veel minder
mogelijkheden hebben. Hier hebben
mijn kinderen en kleinkinderen veel
meer toekomst. Mijn kinderen willen als
ze een tijdje in Polen geweest zijn
graag weer terug.
De geschiedenis van Polen en de
liefde voor mijn vaderland heb ik
proberen over te dragen aan mijn
kinderen. We leven hier beter,
makkelijker en aangenamer, maar ik
ben van mening dat we ons eerste
vaderland niet mogen vergeten.
Hiervoor hoeven we ons niet te
schamen. Wij hebben ons eigen
duizendjarige culturele verleden.
Op alle continenten in de wereld zijn er
graven -deze graven hebben
geschiedenis gemaakt-. Dit bloed is
vergoten tegen onderdrukking en voor
vrijheid!
93
