Ongenoegen wov Angry old man Op en neer Voor de oorlog, toen de wegen weinig en de wateren vele waren, bestond er tussen de republiekjes, die samen de provincie Zeeland vormden, een opgewekt verkeer van schuiten en schuitjes om de verbindingen tussen de onderdelen in stand te houden. In m'n jeugd heb ik vaak gefascineerd staan kijken in de veerhaven van Vlissingen, als de schoepen van de radarboten langzaam begonnen te draaien en in een brei van kwallen en krabben, gemengd met sinaasappel en citroenschillen uit de kombuis, de veerboot in de richting Breskens dreven. In die dagen waren stoomboten, veren en ponten voor de infrastructuur van levensbelang. Niet alleen om in Terneuzen of Zierikzee te komen, maar ook om van Veere naar Kamperland te gaan of van Kortgene naar Wolphaartsdijk. TGV De moderne tijd heeft dit allemaal veranderd. Particulier initiatief leverde ons de Zeelandbrug, een nationale ramp het Deltaplan met wegen, sluizen en dijkverhogingen. Tevreden? Nee, helemaal niet. De moderne tijd gaat onverbiddelijk zijn eigen weg. Zeeland heeft een tijdje meegelopen, maar begint nu weer lelijk achteraan te sukkelen. Een maand of wat geleden heb ik al gewaarschuwd tegen plannen met de spoorlijn. De drinkbeker is net aan ons voorbij gegaan, stoptrein station-netjes mogen nog een paar jaar bestaan, maar dan gaan ze onherroepelijk weg. Daar kun je gif op innemen. En wat doen onze bestuurders? Storten ze zich nu met een verbeten elan op een verbetering van het openbaar vervoer, vooral op de bussen? Zorgden ze er nu al voor dat Zeeland kan meepraten over alles wat er in Roosendaal gaat gebeuren i.v.m. de T.G.V.? Roosendaal wordt een belangrijk knooppunt, niet alleen voor reizigers en vracht richt Parijs, ook voor richting Duitsland. Van Vlissingen uit vertrok vroeger de Mitropa-expres naar Midden-Duitsland. Al plannen om die lijn te laten herleven. Kennelijk niet, want een rechtstreekse verbinding met Arnhem en Nijmegen, een mengsel van boemel en expres, heeft men zich al laten afnemen zonder een woord van protest. Toch zijn dit de lijnen van de toekomst. En nou niet zeggen: je weet toch, dat er geen geld is, je weet toch dat er bezuinigd moet worden? Ja, dat weet ik, dat lied is tot vervelens toe gezongen, maar dat ontslaat geen bestuurder van de plicht vooruit te zien, desnoods voor de muziek uit marcheren en te studeren op een eigen inbreng, op eigen initiatieven, zodat je niet, als de stoet voorbij is, bedremmeld moet mompelen: verdorie, daar had ik ook wel bij willen zijn, stom dat ik er niet aan heb gedacht. U moet ze leren denken, zoals u denkt, u moet ze zo hinderlijk volgen, dat ze het wel uit hun hoofd laten u niet bij de zaken te betrekken. Laat ook maar eens een paar proefballonnen op en dan van betere kwaliteit dan die waarmee mevrouw Maij pleegt te frutselen. En, zoek de publiciteit. Plak niet de muren van uw achterkamers vol met geheime ideeën, maar breng ze naar buiten, zodat u lang te voren de publieke opinie kunt mobiliseren en zorg ervoor dat de resultaten van uw discussies niet om zeep worden geholpen door de arrogantie van de Haagse macht. Ik heb vaak het idee, dat Middelburg in Den Haag als quantité négligeable wordt beschouwd, niet eens belangrijk genoeg voor een etentje in de Bistroquet. De W.O.V. is ook zo'n verhaal. Hoe lang stoeien we al niet met dat idee. Miljoenen zijn er al weggezogen door adviescommissies, die haarfijn uitlegden, waarom dit wel en dat niet kon. Wij haspelden al met die oeververbinding nog voor er iemand over de Betuwelijn had gerept. Nu dreigt die lijn (daar zit een Rotterdamse lobby achter) naar voren te worden geschoven en de Zeeuwen blijven zitten met de regionale, eigenlijk nationale schande, iedere middag via het A.N.P. te moeten vernemen dat het verkeer op de lijn Vlissingen-Breskens rekening moet houden met een vertraging van minstens een uur. In het verlengde hoogseizoen komt de lijn Kruiningen-Perkpolder in de ellende delen. Wij bedienen ons zelf en onze Zeeuws-Vlaamse broeders wel op een beschamend nonchalante wijze! Op de Scheldewerf wordt nu een nieuwe veerboot afgetimmerd en als die eenmaal in de vaart is zal hij zeker soulaas bieden, maar hij is niet de oplossing van het probleem, die boot is in aantocht, omdat men niet langer kon wachten tot de bevoegde instanties het eens waren over de W.O.V. Tot op heden zijn ze het nog niet. Duidelijk is alleen, dat de Zeeuwen aan het lijntje worden gehouden en gedoemd zijn tot knopen tellen. "Hij komt welHij komt nietIk ga maar lopen ledereen voelt aan zijn water dat een geboorde tunnel de beste oplossing is, maar niemand durft dit hardop zeggen als het over de W.O.V. gaat. Waarom niet? Nu we aan het bezuinigen slaan, ontdekt men overal hoe er door gebrek aan controle, door overmatige bureaucratie, door tijd-rekkend optreden, op vele departementen voor vele miljoenen door de vingers zijn gegleden. Dat geld komt er heus wel als er een wil is en een zorgvuldiger beheer dan voorheen. Waarom durft men niet te denken in grotere verbanden? Eurregio Scheldemond Waarom denken we niet veel sterker aan Vlaanderen? Rotterdam kan z'n Rijnmond laten herleven en er nog een Betuwelijn achteraan zetten. We zijn toch een transport- en distributieland! Wel, in Zeeland kunnen we een regio Scheldemond opzetten, met Vlissingen en Zeebrugge aan het begin, Antwerpen aan het eind en Terneuzen in het midden. Grenzen heten te zullen vervallen en aan mogelijkheden voor een aansluiting op het TGV-net met Frankrijk en Duitsland is via Roosendaal en Antwerpen geen gebrek. Nemen we daarbij in aanmerking dat Antwerpen en Gent over prima universiteiten beschikken en Brugge een Europees College heeft, dan is daarmee een prachtige regio gedefinieerd, die Zeeuws- Vlaanderen zowel omsluit als ontsluit. Dat heeft niets met stille annexatie te maken, wel met het vormen van een belangengemeenschap waar ieder van profiteert. Laat het Noorden de noordelijke boontjes maar doppen, voor Zeeland wijst de richtingwijzer naar Vlaanderen. 215

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1993 | | pagina 9