De Schoone Waardin in gesprek met Helene Koppejan-van Woelderen
wwmm
Het strand te Vlissingen vol ijsschotsen in de maand februari 1929.
Biografie van C.A. Van Woelderen
Maar Zeeland is leuk om zo nu en dan
naar terug te komen. Vooral toen ik
met het onderzoek bezig was voor die
biografie over mijn vader. Ik heb mijn
vader opnieuw leren kennen door de
goed bewaard gebleven documentatie
in de archieven van de gemeente
Vlissingen. Van de periode voor mijn
geboorte wist ik niet zo veel. Zo bleek
hij in de Eerste Wereldoorlog voor de
toenmalige Geheime Inlichtingendienst
te hebben gewerkt. En in de Tweede
Wereldoorlog werkte hij voor het
ondergronds verzet. Ter aflsuiting nog
een stukje over mijn vader, zoals dat
ook in het boek Flesselingen staat.
"Gedurende de vele jaren dat hij
burgemeester van Vlissingen was, heb
ik mijn vader maar eenmaal in mijn
leven in tranen gezien. Dat was op
14 mei 1940, toen 's middags op de
radio werd omgeroepen, dat de
Koningin naar Engeland was gevlucht
en dat Zeeland doorvocht. De tranen
liepen hem over het lijk-bleke gezicht,
terwijl hij voor zich uit een paar keer
herhaalde: de Koningin weg, Zeeland
vecht door. Het maakte op mij -12 jaar
oud - een diepere indruk dan alle
bommen, die er de afgelopen dagen
waren gevallen bij elkaar. Later heb ik
ook van anderen, met gelijke
ervaringen, begrepen, dat dit het
moment was, waarop er in veel
mannen iets brak. Ik heb mijn vader
daarna nooit meer zo diep bewogen
gezien. Ook niet toen we drie dagen
later de brand van Middelburg zagen
en de toren van de Lange Jan ineen
stortte.
Later, in november 1944, stonden
hij en ik bij de verwoeste haven van
Vlissingen die hij als zijn geesteskind
beschouwde.
Toen sprak hij van "het herstel aller
dingen". Een geestelijk herstel, door
een nieuwe generatie. Het was het
geloof in het herstel van het Koninkrijk,
dat verder reikte dan Vlissingen, verder
dan Nederland. Zelfs verder dan deze
tijd. Hij was op dat moment profetisch.
Het was een triomf van de geestkracht,
van het onoverwinnelijke, van het
devies: ik worstel en kom boven. Moge
bij de nieuwe toekomstplannen de
geestkracht van mijn vader daar niet bij
vergeten worden en moge de
Vlissingse spreuk, nog steeds te lezen
op de gevel van het voormalige
gebouw van de Vrijmetselaars aan het
Bellamypark, van kracht blijven:
Tandem Bona Causa Triomphat.
Dat betekent: uiteindelijk overwint de
goede zaak!"
56
