Zeeuws Tijdschrift
Redactioneel
JAARGANG 44, NUMMER 2,1994
Vr
Paul van der Velde
4
Maar liefst vier verkiezingen in een
tijdspanne van twee maanden.
/Nog nooit was de kiezer zo verwend.
Die voor het waterschap en de
gemeenteraad liggen inmiddels een
:maand achter ons. Een overwinning
voor de lokale partijen heeft de
:samenstelling van de gemeenteraden
en de coleges van B W in Zeeland
nauwelijks veranderd. Alleen hebben
'sommige bestuurderen die al langer
dan tien jaar in het zadel zaten het veld
moeten ruimen onder druk van de
jongeren. We weten dat 'machtheb
bers' veel moeite hebben plaats te
maken voor nieuwe krachten, zelfs als
ze uit eigen kring komen.
Bestuur en overheid
Q.J. Munters, werkzaam aan de
Landbouwuniversiteit Wageningen, laat
zien dat zich in de afgelopen 30 jaar
een stille revolutie in de samenstelling
van gemeenteraden en colleges van
B W in Zeeland heeft voltrokken.
Hadden voor 30 jaar de bestuurders
van de gemeenten nog voor 75% een
agrarische achtergrond, bij de
jtverkiezingen van dit jaar is dat
percentage gedaald tot 15%.
jkDe nieuwe bestuurlijke elite heeft een
eadministratieve, onderwijskundige
achtergrond en haar vertegenwoordi
gers ontlenen volgens Munters: "...een
zeker genoegen...aan het discussiëren
over problemen en het aansturen op
aen bepaalde besluitvorming."
De free-lance historicus Rico Haak
onderzoekt in zijn artikel,
'Industrialisatie van de Kanaalzone in
de jaren zestig', in hoeverre de
overheidsmaatregelen met betrekking
tot die industrialisatie effectief geweest
zijn. Hij beschrijft hoe in de jaren zestig
dit gebied, waar zich sinds 1870 grote
bedrijven ondernemingen hadden
gevestigd, een nieuwe impuls kreeg.
Het Kanaaltraktaat met België waarin
de verbreding van het kanaal van Gent
naar Terneuzen werd geregeld,
fungeerde als magneet voor nieuwe
vestigingen. Wanneer we de lijn van
het artikel van Haak doortrekken zou
gesteld kunnen worden dat inmiddels
de contouren van een derde fase van
industrialisering van de kanaalzone
zichtbaar worden. In de Axelse vlakte
is een nieuw industrieterrein bouwrijp
gemaakt waar zich al de eerste
bedrijven gevestigd hebben. De aanleg
van de WOV zou de kanaalzone aan
het Sloegebied koppelen. Voor
sommigen een aantrekkelijke voor
anderen een afstotend perspectief.
Wooldhuis en Woelwater
In de Schoone Waardin interviewt
G. Preger, de psychologe Helene
Koppejan-van Woelderen. Voor vele
lezers zal vooral de naam Van
Woelderen nog een bel doen rinkelen.
Van Woelderen senior was maar liefst
25 jaar (1919-1945) burgemeester van
Vlissingen. Uit het interview met
Helene blijkt dat ze zich met hart en
ziel aan de astrologie en de paralelle
wereld overgeeft. Hoe kan het ook
anders nu ze sinds 20 jaar in
Glastonbury woont. Een magische plek
waar energielijnen elkaar kruisen;
koning Arthur begraven schijnt te
liggen en waar af toe nog naar de
heilige graal gezocht wordt.
De omgeving schijnt op het Zeeuwse
land te lijken.
Het is niet verwonderlijk dat het
Zeelandgevoel haar nooit verlaten
heeft. Het is sterk met haar jeugd in
Zeeland verbonden. Vanuit de
studeerkamer van de burgemeesters
woning, het Wooldhuis, kon ze op
heldere dagen heel Walcheren zien
liggen. Heel de paradijselijke tuin, Zijn
tuin zou ik haast zeggen. In de
biografie van haar vader, Woelwater,
een leven van overwinning', zullen we
daar zeker meer over te weten komen.
Op 17 mei zal het eerste exemplaar in
het stadhuis van Vlissingen worden
overhandigd. Ik verwacht dat de
biografie ons een indruk zal geven van
het wel en wee van de Vlissingse elite
van voor de Tweede Wereldoorlog, die
flaneerde op de boulevard, schilderijen
van de kunstkring 'Het Zuiden'
savoureerde in het strandpaviljoen,
danste in hotel Brittania en tenniste op
de banen achter het Wooldhuis.
De kleine meester
Onlangs stierf de kunsthistoricus
L.J. Bol (1898) die ons tijdschrift in de
afgelopen jaren met fraaie bijdragen
verrijkte. Hester van den Donk,
conservatrice van het Zeeuws
Museum, staat in een in memoriam stil
bij het leven van een man die als de
ontdekker van de zeventiende eeuwse
beeldende kunst in Zeeland herinnerd
zal worden. Hij kon immers nog
Zeeuwse archieven raadplegen die in
de Tweede Wereldoorlog verloren zijn
gegaan. In deze aflevering de zesde
41