raars. Een ondefinieerbaar gevoel van vrijheid wordt in hem wakker.
u omschrijft hij die vrijheid als het samenvallen van leven en werk.
adat hij geslaagd was voor het HBS examen, wordt hij, eind jaren
zestig toegelaten tot de Vrije Akademie in Den Haag die net tot
Psychopolis was omgedoopt. Pingen die er was gekomen om een vak
leren, voelde zich niet thuis tussen de theoretiserende meute en
vertrok in 1970 naar Duitsland. Hij woonde er een jaar in een commu
ne. Tot diep in de nacht werd er gediscussieerd over de meest banale
oblemen. Pingen maakte foto's voor Aktietijdschriften maar in 1971
eld hij het voor gezien en streek neer in Hulst. Al snel was hij er
thuis in de lokale alternatieve scene. Daar ontmoette hij onder andere
de Hulsterse kunstenaar William Verstraeten met wie hij later zou
exposeren. In deze tijd onstaan zorgvuldige composities van mensen
hun omgeving, portraits, die hij zwaar aanzet met fotografische
hulpmiddelen. De soms schokkende beelden dragen nog een sfeer van
zwaarte die hij een tijd lang aan dichte wouden en dichtgespijkerde
hscussies in de commune had overgehouden.
In 1973 betrekt hij een huis in het aan de grens met België gelegen
St. Jansteen. In hetzelfde jaar begint hij een opleiding fotografie aan
de Akademie van Antwerpen. Hij komt er in aanraking met de concep
tuele kunst die zich in zijn werk lyrisch zou vertalen. De laatste twee
jaren van zijn akademietijd studeert hij film aan de Akademie van
•ent. In een gesprek over die tijd gaan de gedachten van Pingen terug
raar zijn jeugd. Zondag was in Maastricht de filmdag. De halfdonkere
ruimte van de bioscoop en de uit lichtbeelden opgebouwde wereld
onden in schril kontrast tot de grijsheid van het bestaan die hij door
de week ervaarde. De eerste films die hij zag waren westerns, comics
n spektakelfilms. In het Gentse filmhuis 'Studio Skoop' vormde hij
-ich een beeld van de naoorlogse film. Het medium film is voor hem
en mogelijkheid de eigen gedachten en gevoelens volledig onge
stoord te reflekteren. Hij maakte twee korte films: 'Cinema Vérité'
975), zwartwit, 12 minuten en 'De Tuin van Daniel' (1976), zwart
wit, 18 minuten. De titel 'Cinema Vérité' suggereert een film over het
dagelijkse leven maar in feite is het een kunstig gecomponeerde film.
et spelen met titels zou een terugkerend element in het werk van Pingen wor- "Cinema Vérité", 1975, 18 mm
den. De 'Tuin van Daniel' krijgt op het Oberhausener Filmfestival in 1977 een fllm' zwart-wit, 12 min
eervolle vermelding in de categorie internationale studentenfilms. Na de afslui-
ng van zijn akademietijd in 1976 stopt hij met het maken van films en kiest
voor de schilderkunst.
175
