"(The Scenario for)
I did it again", 1974,
litho, 50 70 cm
3 Did it Again
De conceptuele kunst heeft duidelijke spo
ren nagelaten in het vroege werk van
Pingen. In de conceptuele kunst verwijst
het beeld naar de er achter liggende idee.
Door het beeld en de zeggingskracht van
de titel kan de toeschouwer op een bepaald
spoor worden gebracht. Terugblikkend kan
in al zijn werk, of het nu zijn fundamentele
werken uit de jaren zeventig, zijn land
schappen uit de jaren tachtig of zijn meest
recente werk in de Post-Pacman serie
betreft, het conceptuele terug worden
gevonden.
In het begin van de jaren zeventig onstaan
fotocomposities; een hand in een land
schap; een wit vlak wordt een donkere lucht
of omgekeerd; een man in witte overall
werpt een vierkante lijst in het water. Deze
verstilde handelingen dragen een ritueel
karakter en er gaat een theatrale werking
van uit. Een stoel in een landschap, in vier
foto's vastgehouden, onder de bewegende
hemel, verschuivend licht, de titel: 'La
Comedia Tragica'. Alle ruimtes die worden
afgebeeld, een kamer in Pingen's studen
tenwoning te Gent, de bossen bij St.
Jansteen, zijn aanduidingen van een binnen
wereld, de belevenissen van de kunstenaar
op het moment van actie. Lyrisch in beeld
en titel doen ze denken aan het klassieke
drama want ze vertonen eenheid van tijd,
plaats en handeling in een continue flux.
Een werk kan als typisch gelden voor deze
periode: 'I did it again.1
In dat werk zien we zes foto's dicht naast
elkaar op een wit vlak. Close-up van een
deur, een hoek van een witte kamer met
een omgewoeld bed. I did it again. Een
stoelleuning, is er iemand opgestaan? Een
wasbekken, vochtig behang, schijnbaar wil
lekeurig verspreide gebruiksvoorwerpen,
een kaal lampje, een gebruikte handdoek.
I did it again. Ook hier was iemand die zijn
sporen heeft nagelaten. In een andere hoek
van de witte kamer ligt een man met ont
bloot bovenlichaam op de grond. Schaamt
hij zich en weet hij dat hij bekeken wordt?
I did it again. Wat heeft hij gedaan. Wat
staat hij op het punt te doen? Iemand kijkt
naar buiten. Worden wij bespioneerd? De
toeschouwer beschouwt. Wie is zonder
schuld. I did it again. Zijn de gebruiksvoor
werpen zonder schuld wanneer ik ze bekijk.
Concrete poëzie van de tandenborstel, het
stuk zeep en het washandje. I did it again.
Ja nu. Look out Baby!
Gebruiksvoorwerpen en de schilder zelf
staan centraal in dit vroege werk van
Pingen. Het is een behoedzaam aftasten
van de mogelijkheden van het kunstwerk en
zichzelf. I did it again niet alleen als het uit
beelden van ongedefinieerd schuldgevoel
maar ook als verwijzing naar dingen die nog
moeten komen. Het vroege werk als voor
bereiding op de verovering van het grote
vlak.
4 Sereniteit en Dada
Nadat Pingen in 1976 de Akademie van
Gent heeft afgesloten, gaat hij weer in
Hulst wonen. Hulst met zijn markante wal
len die toen nog begroeid waren met monu
mentale olmen. Die wallen nodigden uit tot
menige wandeling om de stad, vaak midden
