Aan fans stuurde Hendrik Willem van Loon vaak een foto van zijn handen: naar zijn oordeel dezelfde han den als van Erasmus met wie hij zich steeds meer vereenzelvigde. Foto uit: Collectie H. W. van Loon, Gemeente-archief Veere. 1 90 ren en beiden droegen de bril op het puntje van hun neus, aldus Van Loon. Hij ging om zijn gelijkenis met Erasmus aan te tonen in 1942 zo ver, dat hij in New York in het Holland House in Rockefeller Center een tentoonstelling organiseerde waar een teke ning door Holbein van Erasmus' handen en een foto van Van Loons handen moesten aantonen dat deze identiek waren. Ook voorbeelden van beider handschrift en Van Loons door hemzelf getekende portret naast contemporaine portretten van Erasmus, moesten onomstotelijk aantonen dat het hier om één en dezelfde persoon ging: thans Van Loon, voorheen Erasmus geheten. Als fans Van Loon om een foto vroegen, stuurde hij niet een portret van zijn gezicht, maar van zijn handen, dezelfde handen als van Erasmus. Hij signeerde regelmatig met 'Henricus Rotterodamus' en het sprak dan ook vanzelf dat de Engelstalige heruitgave in 1 942 van Erasmus' Lof der Zotheid door Van Loon, de twintigste-eeuwse Erasmus, van een zeer uitvoerige inleiding en illustraties werd voor zien. Al vroeg in de jaren dertig signaleerde Van Loon het gevaar van het opkomend natio- naal-socialisme dat een bedreiging vormde voor demo cratische en huma nistische beginse len. Lezing van Hitiers Mein Kampf shockeerde Van Loon en bracht hem ertoe de Führer als de grootste bedreiging van de wereldvrede te zien en een anti-Hitier campagne te beginnen. Het gevaar werd in de Verenigde Staten evenals in West-Europa nauwelijks onder kend. In 1938 publiceerde Van Loon Our Battle, bedoeld als de tegenhanger van Mein Kampf, waarin hij zijn landgenoten opriep hun onverschilligheid te laten varen, de ogen te openen en zich te wapenen tegen het Hitler-gevaar dat ook Amerika en de Amerikaanse grondbeginselen bedreigde. Van Loon zag Hitier als zijn persoonlijke vij and, zeker toen zijn boeken in Duitsland werden verboden. The New Yorker schreef in 1943 dat Van Loon zichzelf beschouwde als "the leading apostle of the humanities ir the world today, and just as he is the earth's leading symbol of the good, the true, and the beautiful, so Hitler is the sym bol of all that is evil". In zijn strijd tegen Hitler zag Van Loon zich als een bondgenoot van Franklin Rooseveh die hij al kende toen deze nog gouverneur van de staat New York was. Hij steunde Roosevelts politieke campagnes van harte was een overtuigd Democrat, en correspon deerde in de jaren dertig en veertig veelvul dig met de president en diens vrouw Eleanor. Regelmatig werd Van Loon op het Witte Huis en in Roosevelts huis in Hyde Park uitgenodigd. De populaire auteur ver gat niet het Amerikaanse staatshoofd en de First Lady regelmatig te herinneren aan hun Nederlandse afkomst. Toen Nederland in mei 1940 door de nazi's werd bezet ondernam Hendrik Willem onmiddellijk actie om zijn oude vaderland bij te staan: hij stak zijn volle energie en tijd in de oprichting van het Koningin Wilhelmina Fonds dat geld bijeen beoogde te brengen voor Nederlandse oorlogsvluchtelingen; hij was voorzitter van de Nederlandse afdeling van het National War Fund, hij sprak bezet Nederland via de kortegolfzender in het Nederlands als 'Oom Henk' moed in, uit zendingen die hij de eerste maanden zelf organiseerde èn bekostigde hij zette zich in voor de opvang van honderden vluchtelingen die hij vaak financieel onder steunde en aan werk hielp; en deed veel om de Nederlandse zeelieden in New York een thuis te bezorgen. Keer op keer, en zelden tevergeefs, werd een beroep op hem gedaan. Het geld dat hij met zijn boeken verdiende, gaf hij in de kortste keren weer uit aan de vele vluchtelingen die zijn hulp inriepen. Naar de mening van Greshoff was Van Loon "gul als de tropische natuur" en heeft hij gedurende de oorlog in zijn eentje "méér voor Nederland bereikt, dan alle amb telijke voorlichtingspogingen tezamen". Uiteraard vergat Van Loon niet zijn activi teiten als gigantische Sinterklaas met veel publiciteit te omringen. Het was ook Van Loon die het contact tus sen president Roosevelt en koningin Wilhelmina tot stand bracht en een cruciale

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1994 | | pagina 72