ngenoegen9
ANGRY OLD MAN
Een dag of waf geleden was ik in Den Haag,
in de gebouwen van de Tweede Kamer,
waar een paar van de deelnemers aan het
circus me de stallen wilden laten zien, mis
schien wel met de bedoeling me t.a.v. hun
capriolen wat gunstiger te stemmen. Ik was
nog nooit in het nieuwe gebouw geweest en
mijn hart klopte dus vol verwachting. "Je
kent het oude Hotel Centraal in de Lange
Poten nog wel? Nou, daar moet je naar bin
nen, dan pikken we je daar op". Het leek
bekend terrein. De Lange en de Korte Poten
herdoopten we in de oorlog tot Seyss-
Inquart Strasse als eerbetoon aan de manke
Reichskommissar en in Centraal had ik
diverse malen gelogeerd als ik in Den Haag
moest wezen. Dergelijke herinneringen
moet je echter nu niet meer meebrengen
als je de Residentie bezoekt. Het zal alle
maal wel weer goed komen, maar voorlopig
is het in dat centrum een grote puinhoop.
Ze hebben daar kennelijk fotootjes bekeken
van het Bezuidenhout na het bombarde
ment en doen dat op hun manier weer na.
De geschiedenis moet zich toch herhalen!
De taxi leverde me af aan de Hofweg bij een
serie dichtgetimmerde gebouwen, die ken
nelijk ook op de nominatie stonden aan de
verdwijntruc mee te doen, maar ik herkende
de ingang van de de Lange Poten, stapte
vastberaden op m'n doel af en werd ont
vangen door een serie zware glazen deuren
plus een paar enorme roltrappen, die me
een gevoel van hoogtevrees gaven. Een
zelfde gevoel bekroop me trouwens ook bij
een bezoek aan de publieke tribune. Zo op
het eerste gezicht geloof ik niet, dat de
architect erin is geslaagd de kloof tussen
bestuurder en bestuurden te verkleinen.
Ik zal u echter niet vermoeien met een
beschrijving van de gebouwen, die onze
bestuurders namens u voor zich zelf heb
ben laten aanleggen. Gaat u zelf maar kij
ken of neemt u van mij aan dat de dames
en heren goed voor zichzelf hebben
gezorgd. Het stikt er van de telefoons,
faxen, copieerapparaten en tv verbindingen
terwijl ook een paar handige achterkamer
tjes niet zijn vergeten. Wat ze aan moeter:
met die enorme vergaderzaal is me ook nie
duidelijk. Alsof we de wereld moeten rege
ren! Voor die paar keer per jaar dat er een
plenaire vergadering wordt gehouden? Toer
er laatst een debatje werd gehouden, waar
bij het parlementaire leven van twee minis
ters op het spel stond, was een essentiee
deel van de vertegenwoordigers zich aan
het amuseren bij de "Sterrenshow". De
ministers moesten hun biezen pakken. We
was aardig om te zien, dat men aan he
herschikken was. Sommige fractiekamers
werden verkleind, andere werden vergroot
Je zag dus voor je ogen hoe de uitslag var
de laatste Tweede Kamerverkiezingen ir
praktijk werd gebracht.
Na afloop van het bezoek -je kunt er uitste
kend eten en drinken, dat hoeft wel geer
betoog, de Bistro is helemaal niet nodig
maakte ik nog een wandelingetje door ver
trouwde buurten, die nu nog in tact zijn
Voorhout. Denneweg enz. Puur door toeva
kwam ik toen in de Kazernestraat terecht
eens de ingang van de beroemde
Koninklijke Bibliotheek. Het is een tamelijk
onooglijk straatje, waar vroeger o.a. wat
schrijvers en toneelspelers woonden. Ik
moest er dagelijks doorheen om m'n schoo
te bereiken en later om op de K.B. te wer
ken. In een hoek van dat straatje werd ik
getroffen door een vreemd schouwspel
Daar stond een aantal zeer oude mannen
zeer diep te converseren in kopergroene
mantels met grote rollen in hun handen. Ik
keek nog eens goed en waarlijk, het waren
Neerlands beroemdste rechtsgeleerden, die
daar bij het oud vuil waren gezet. Eens sier
den hun beeltenissen de bovenrand van het
grote bordes, dat met zijn trappen een
waardige toegang vormde tot het gebouw
van de Hoge Raad aan Het Plein in de
Residentie en was ingebed tussen he'
