voormalige Ministerie van Justitie en het Ministerie van Koionieën, later herdoopt
in Ministerie van Overzeese Gebiedsdelen. Van het Ministerie van Justitie heeft
men een zijwand laten staan en die dient nu als decoratief element in het geheel
van de Kamergebouwen. Als u geluk hebt kunt u van die plek een blik werpen in
de schitterende bibliotheek van dat ministerie. Dan weet u waar de originelen
worden bewaard van de rollen, die mijn oude mannetjes omklemden. De gebou
wen van de Hoge Raad, het fraaie bordes en het ministerie van Overzeese
Gebiedsdelen zijn natuurlijk gesloopt om de Kamerleden alle ruimte te geven. Je
moet niet over alles vallen, maar van dat bordes vind ik het wel extra jammer,
want voor mij heeft het een zekere historische betekenis. Als niet helemaal toe
vallig passant heb ik, weggetrapt door twee leden van de Grüne Polizei, net kun
nen zien hoe een 50-tal mensen onder gewapend geleide de trappen werden
afgevoerd en in overdekte vrachtwagens werden gestouwd, die, naar men zei,
r chting Strafgevangenis Scheveningen verdwenen. Onder hen bevonden zich
een aantal Zeeuwen, die voor de illegale Zeeuwse Inlichtingen dienst in Zeeland
en in Rotterdam spionagewerk hadden verricht. De meesten kende ik niet, maar
twee waren mij zeer goed bekend: Boelo Koens en Werner van Doorninck. Ik heb
rog geprobeerd voor hen te pleiten, o.a. door een bezoek aan hun advocaat, Mr
Worst en door een ons bekende dokter in te schakelen, van wie we wisten dat
hij op dat moment de vrouw van Seyss Inquart behandelde (wat doe je in je
zenuwen?), maar het heeft niet geholpen. Ze hebben de doodstraf gekregen en
ze zijn gefusilleerd. Toch zie ik ze in gedachten nog die trappen aflopen, ook al
zijn er helemaal geen trappen meer en het deed me goed bij de dodenherden
king op 4 mei de naam van Werner te horen noemen. Boelo hoort er ook bij. Hij
kwam uit Souburg, al studeerde hij op het moment van zijn arrestatie in Delft.
En nu eindelijk m'n oude mannetjes. Die staan nog steeds te keuvelen in de
Haagse Kazernestraat. Ik heb al gezegd: dat zijn onze grootste rechtsgeleerden
en voor zover u dat een zorg zal zijn: bij dat oud vuil staat ook een Zeeuw, die
i i 1673 in Middelburg is geboren, in Middelburg op het gymnasium zat en twee
maal een Middelburgse huwde. Z'n carrière zocht hij in Den Haag, waar hij op
klom tot president van de Hoge Raad van Holland en Zeeland. Hij was een gebo
ren sarcast, die met zijn "ooievaartjes" Haagse sociale en politieke toestanden
op de hak nam. Als jurist heeft hij naam gemaakt met zijn zgn. kanonschotregel,
oie de territoriale wateren definieert als "zover een kanonskogel draagt".
Vertaald als "de 3 mijlszone" is die regel tot op heden van kracht. Mogen we
zo'n man die een rechtsregel uitdenkt, die het drie eeuwen uithoudt, niet een
plaatsje gunnen op een Middelburgs pleintje? Bv. bij de nieuwe rechtbank? Zijn
beeld staat nu bij het oud vuil. Dat moet Middelburgs eer te na zijn. Het beeld
moet voor een prikje te krijgen zijn. Waar is het bestuur dat een bod doet op
deze illustere jurist? Zijn naam is Cornelis Bijnkershoek.
