de ruimte'. Zo vanzelfsprekend dat je er gemakkelijk voorbij zou kunnen rijden, zonder dat het tot je doordringt. Maar dat is nu juist een kwaliteit van het land schap als openbare ruimte; niet het opdringerige of pompeuze in ontwerpmid- delen of vormentaal, maar een vanzelfsprekende alledaagsheid die je maar heel even stil doet staan om vervolgens weer verder te gaan. Wat is nu de essentie van dit plan? Het intelligent situeren van de meest geschikte plekken aan de hand van de bodemgesteldheid, enkele eenvoudige erfbeplantingen bij akkerbouwbedrijven en verder niets! 'De weelde van sober heid' zou Rietveld zeggen. Ouwerkerk; de kracht van het water zichtbaar gemaakt in het landschap Plan voor de Quarlespolder (schematisch) Een totaal ander voorbeeld is dat van het plan voor Ouwerkerk en omgeving na de ramp in 1953. Het complex van caissons, dijken en sluitgat is op zich van een zo'n indrukwekkende dramatiek dat je daar juist niets aan moet doen. Nergens wordt op het land de kracht van het water beter zichtbaar gemaakt dan bij Ouwerkerk. Maar ook het gebied rond de kreken en bij het dorp heeft door zijn heldere eenvoud een grote allure gekregen. De kreken als stille getui gen met daarnaast de nieuw aangelegde boscomplexen die samen met het dorp een ensemble vormen van een overweldigende schoonheid. De kracht van het plan is dat het verleden afleesbaar is zonder de toekomst in de weg te staan. Hier worden de meest ruwe ingrepen van de natuur in al hun barbaars heid aan iedereen getoond. Tegelijkertijd wordt op enkele plekken plekken mogelijkheden gemaakt voor de toekomst; de uitbreiding van het dorp Ouwerkerk en op andere plekken recreatieve ontwikkelingen. Echter alles blijft in zijn waarde; heeft op een vanzelfsprekende wijze zijn plek gekregen die weer nieuwe betekenissen toevoegt aan het landschap. Hier is een perfecte synthe se van natuur en cultuur bereikt; allebei krijgen ze de ruimte en de tijd kan weer nieuwe betekenissen toevoegen aan het landschap. Hier is ook duidelijk, wat De Jonge bedoelt met het begrip 'headline planning'. In een plan moeten de de hoofdlijnen zodanig sterk en helder zijn dat het landschap zich daarbinnen kan ontwikkelen. Landschapsplanning als het scheppen van condities voor mens en natuur. Plan voor het gebied van Ouwerkerk en omgeving. Wat maakt de plannen van De Jonge nu zo bijzonder? Uit al zijn plannen spreekt een duidelijke visie op het landschap en de vorm geving daarvan. De kwaliteit van de plannen is naar mijn smaak gebaseerd op het gebruiken en uitbuiten van de rijke mogelijkheden van het Zeeuwse land schap. Daarbij heeft hij ondubbelzinnig gekozen voor een vormgeving geba seerd op eigentijdse vormen en gebruik van het landschap. De Jonge is in zijn ontwerpen altijd wars geweest van nostalgie en sentimentalisme. Een nieuwe tijd geeft steeds weer nieuwe mogelijkheden voor het landschap en de vorm geving ervan. De vormgeving van het nieuwe landschap van de Delta heeft hij altijd als een uitzonderlijke uitdaging gezien. Het ingrijpen van de mens in het landschap is voor De Jonge dan ook een verrijking, voor mens en natuur. Een belangrijke achtergrond voor het werken in het landschap is voor De Jonge de liefde en het respect voor de natuur. Daarbij hoort ook een benadering in het ontwerp die de natuur in zijn waarde laat. Als landschapsarchitect schep je condities zodanig dat de natuur zich zelf kan ontwikkelen. Alle plannen worden gekenmerkt door drie ontwerpprincipes die overigens steeds op andere manieren terugkomen; eenvoud, functionaliteit en allure. De eenvoud zit vooral in de ruimtelijke middelen die in de plannen gebruikt zijn 233

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1994 | | pagina 31