Piet Rijken 50 jaar schilder Werkwijze Onderwerpen Ineke Spaander De aanleiding voor het schrijven van dit artikel is de tachtigste verjaardag van de Middelburgse schilder Piet Rijken op 1 februari 1995. Ter gelegenheid hiervan organiseert het Zeeuws Museum in Middelburg een tentoonstelling van zijn stillevens en landschappen uit de laatste twintig jaar. Zo'n vijftig jaar geleden besloot Piet Rijken beroeps-beeldend kunstenaar te worden. Het vak heeft hij zichzelf geleerd door veel te kijken en door voor al te doen. Eigenzinnigheid is hem niet vreemd. Dat geldt niet alleen de wijze waarop hij zichzelf het schildersambacht eigen heeft gemaakt, maar ook zijn opvattingen over beroepsethiek en zijn stijl van werken. Als beroeps-beeldend kunstenaar heeft Piet Rijken geen gebruik willen maken van allerlei over heidsregelingen voor de kunstensector. Ook in het officiële circuit timmert hij maar weinig aan de weg. De verkoop van zijn werk heeft hier echter niet onder te lijden, de liefhebbers weten hem te vinden. Bekendheid is niet zijn eerste streven, de liefde voor het schil deren is zijn drijfveer. Piet Rijkens opvatting over het schilde ren en tekenen wordt in deze tijd als 'klassiek' gekarakteriseerd. Dit komt tot uiting in de traditionele, ambachtelijke techniek die hij toepast, zoals het schil deren met dunne marterharen penselen en olieverf. Ook zijn verdere manier van werken gaat terug op de traditie van de oude meesters. Binnen, in het atelier, bouwt hij zeer zorgvuldig zijn composi ties op met de verzamelde objecten. Daarbij is voor hem het zoeken naar de juiste verhoudingen van essentieel belang. De landschappelijke elementen in zijn composities ontleent hij echter niet meer aan tekeningen, zoals in vroe ger tijden gebruikelijk was, maar aan foto's. Vervolgens maakt hij op het lin nen een ondertekening met fijn houts kool, die hij overtrekt met potlood. Pas dan begint het echte schilderen, eerst in verdunde verf, daarna met de dikke en traag drogende olieverf. Het gebruikte kleurengamma houdt hij beperkt. Alle schilderijen van Piet Rijken worden gekenmerkt door zijn aandacht voor de verfhuid, de stofuitdrukking en de com positie. Zijn schaarse tekeningen verto nen de zelfde eigenschappen. Niet alleen zijn techniek, ook zijn keuze van onderwerpen hoort thuis in het zogenaamde klassieke vocabulaire: stil levens en landschappen. Piet Rijken sluit in vele opzichten aan bij een lange tradi tie die terug gaat tot diep in de Nederlandse Gouden Eeuw. Hij is een groot liefhebber van het werk van de zeventiende-eeuwse Zeeuwse meester Adriaen Coorte (1663-1707), maar ook twintigste-eeuwse schilders in de traditie van het Magisch Realisme als Raoul Hynckes (1893-1973) en Pyke Koch (1901-1991) bewondert hij. Zijn stillevens schildert hij in de stijl van Piet Rijken. Het vergeten portretje, 1979. Olieverf op doek, 90 x 70 cm. Collectie kunstenaar. Foto: Wim Riemens. 22 Zeeuws Tijdschrift

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1995 | | pagina 24