5£ Ï8WI AO HOC Ruimte Ad Hoc (1992),. de van den Spiegelstraat in Goes. Foto: Ronald van Dokkum. kracht, het bewegen en de beweging in de ruimte. Reizen is bewegen, mensen zorgen voor beweging, maar ook in veel van Van Dokkums objecten is een vorm van beweging aanwezig: het beeld (lichaam) dat beweegt in de ruimte. Zijn werk is conceptueel van karakter, de basis is het idee. Waar het hem om gaat is de herinnering, niet de zichtbare wer kelijkheid. Wat hij wil tonen zijn 'licht, lichamen, ramen en de zwaartekracht, beweging'. Vanuit dit concept ontstaat een, al dan niet 'tijdelijk', kunstwerk. Hij realiseert zijn ideeën echter ook door middel van de organisatie van projecten in samenwerking met anderen. Voor Van Dokkum is dit laatste even relevant als het werk dat hij eigenhandig maakt. Wat hij altijd bewust zoekt is een con frontatie met het 'toevallig passerende' publiek. Wim Bakker In de tijd van zijn reisprojecten zocht Ronald van Dokkum een aantal kunste naars op in hun werkplaatsen. Zo ont moette hij Wim Bakker. Bakker (1950, woont en werkt in Wilhelminadorp) volgde van 1973 tot 1978 een opleiding aan de Akademie voor Beeldende Vor ming in Tilburg. Zijn schilderijen zijn een weerspiegeling van hetgeen hem intri geert: kleur, structuur, textuur en ruimte. De aanleiding tot zijn composities is de zichtbare werkelijkheid, zoals het land schap. Na een grondige analyse van zijn onderwerp of door delen ervan te isole ren, ontstaat een nieuw beeld dat paral lel loopt aan de zichtbare werkelijkheid. In deze werkwijze laat Wim Bakker asso ciaties toe, het een roept het ander op. Alle beelden kunnen zowel afzonderlijk als in hun onderlinge samenhang getoond worden. Met zijn uitgangspun ten en werkwijze is Bakker de tegenpool van Van Dokkum. Bakker werkt 'van buiten naar binnen'. Na zijn kennismaking met Ronald van Dokkum ging Wim Bakker, aanvankelijk aarzelend, het platte vlak uitbreiden tot ruimtelijke beelden. Maar ook hierin blijft hij steeds sterk verbonden met zijn schilderkunstige concepten. Regelmatig kunnen schilderen binnen de besloten heid van zijn atelier is voor hem een voorwaarde voor zijn kunstenaarschap. Sinds lange tijd werkt hij aan het thema landschap: het Terra-project. De ont moeting tussen Van Dokkum en Bakker bracht hen op het idee te gaan samen werken. Dit resulteerde in het project Toude Nieuwlant dat in de maanden februari en maart 1990 te zien was langs de rijksweg E 312. Het had tot doel 'een visueel symbolische markering van ver anderingen in een landschap'. Van Dokkum en Bakker maakten elk een eigen object, het verbindende element vervaardigden zij samen. De bijdrage van Ronald van Dokkum bestond uit Facade, een gevelwand met een archi tectonisch, geometrisch karakter. In feite was het de tegenvorm van zijn eerdere Gevelwerk. Wim Bakker reageerde hier op. Zijn aandeel, een raam, was schilder achtig en bewegelijk als de penseelstre ken op zijn schilderijen. Het gezamenlij ke middendeel werd gevormd door een combinatie van architectonische en schilderachtige elementen. Trechter 5 De volgende stap was de tentoonstelling Moment, eveneens in 1990. Vier Goese kunstenaars - Ronald van Dokkum, Wim Bakker, Johan Adriaanse en Dave Meijer - namen hieraan deel. Na afloop stelde Ronald van Dokkum de vraag: "Wat gaan we nu doen?" Hij had daarbij de ontwikkeling van het toekomstige pro ject Molenplein te Goes in gedachten. De steeds omvangrijker wordende projecten vroegen om een organisatie of rechtsper soon. Dit feit, gevoegd bij het idee van Wim Bakker en Ronald van Dokkum om een 'platform voor beeldende kunst' te scheppen, leidde op 5 april 1991 tot de oprichting van de Stichting Trechter 5. Het vrijblijvende karakter van de samen werking werd nu formeel georganiseerd. De stichting, met als vaste kern Van Dokkum en Bakker, zorgt voor de ideeën, de organisatie en de financiën. De voorbereiding is strikt planmatig, bij de uitvoering wordt gestreefd naar een open werkwijze. Indien de situatie daar toe aanleiding geeft, kent Trechter 5 ook een ad hoe organisatie. De Stichting Trechter 5 beoogt het berei ken van een aantal doelstellingen: De eerste is het bieden van een platform. Dit begrip moet hier in overdrachtelijke zin opgevat worden en houdt in dat er een grote mate van vrijheid blijft in de uitvoering van het kunstwerk. Het gaat niet om bemoeienis met de inbreng van de kunstenaar, daarin heeft deze een eigen verantwoordelijkheid. Een andere doelstelling is het realiseren van projecten en presentaties in de 12 Zeeuws Tijdschrift

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1995 | | pagina 14