5£ Ï8WI AO HOC
Ruimte Ad Hoc (1992),. de van den Spiegelstraat in Goes. Foto: Ronald van Dokkum.
kracht, het bewegen en de beweging in
de ruimte. Reizen is bewegen, mensen
zorgen voor beweging, maar ook in veel
van Van Dokkums objecten is een vorm
van beweging aanwezig: het beeld
(lichaam) dat beweegt in de ruimte. Zijn
werk is conceptueel van karakter, de
basis is het idee. Waar het hem om gaat
is de herinnering, niet de zichtbare wer
kelijkheid. Wat hij wil tonen zijn 'licht,
lichamen, ramen en de zwaartekracht,
beweging'. Vanuit dit concept ontstaat
een, al dan niet 'tijdelijk', kunstwerk. Hij
realiseert zijn ideeën echter ook door
middel van de organisatie van projecten
in samenwerking met anderen. Voor Van
Dokkum is dit laatste even relevant als
het werk dat hij eigenhandig maakt.
Wat hij altijd bewust zoekt is een con
frontatie met het 'toevallig passerende'
publiek.
Wim Bakker
In de tijd van zijn reisprojecten zocht
Ronald van Dokkum een aantal kunste
naars op in hun werkplaatsen. Zo ont
moette hij Wim Bakker. Bakker (1950,
woont en werkt in Wilhelminadorp)
volgde van 1973 tot 1978 een opleiding
aan de Akademie voor Beeldende Vor
ming in Tilburg. Zijn schilderijen zijn een
weerspiegeling van hetgeen hem intri
geert: kleur, structuur, textuur en ruimte.
De aanleiding tot zijn composities is de
zichtbare werkelijkheid, zoals het land
schap. Na een grondige analyse van zijn
onderwerp of door delen ervan te isole
ren, ontstaat een nieuw beeld dat paral
lel loopt aan de zichtbare werkelijkheid.
In deze werkwijze laat Wim Bakker asso
ciaties toe, het een roept het ander op.
Alle beelden kunnen zowel afzonderlijk
als in hun onderlinge samenhang
getoond worden. Met zijn uitgangspun
ten en werkwijze is Bakker de tegenpool
van Van Dokkum. Bakker werkt 'van
buiten naar binnen'.
Na zijn kennismaking met Ronald van
Dokkum ging Wim Bakker, aanvankelijk
aarzelend, het platte vlak uitbreiden tot
ruimtelijke beelden. Maar ook hierin
blijft hij steeds sterk verbonden met zijn
schilderkunstige concepten. Regelmatig
kunnen schilderen binnen de besloten
heid van zijn atelier is voor hem een
voorwaarde voor zijn kunstenaarschap.
Sinds lange tijd werkt hij aan het thema
landschap: het Terra-project. De ont
moeting tussen Van Dokkum en Bakker
bracht hen op het idee te gaan samen
werken. Dit resulteerde in het project
Toude Nieuwlant dat in de maanden
februari en maart 1990 te zien was langs
de rijksweg E 312. Het had tot doel 'een
visueel symbolische markering van ver
anderingen in een landschap'. Van
Dokkum en Bakker maakten elk een
eigen object, het verbindende element
vervaardigden zij samen. De bijdrage
van Ronald van Dokkum bestond uit
Facade, een gevelwand met een archi
tectonisch, geometrisch karakter. In feite
was het de tegenvorm van zijn eerdere
Gevelwerk. Wim Bakker reageerde hier
op. Zijn aandeel, een raam, was schilder
achtig en bewegelijk als de penseelstre
ken op zijn schilderijen. Het gezamenlij
ke middendeel werd gevormd door een
combinatie van architectonische en
schilderachtige elementen.
Trechter 5
De volgende stap was de tentoonstelling
Moment, eveneens in 1990. Vier Goese
kunstenaars - Ronald van Dokkum, Wim
Bakker, Johan Adriaanse en Dave Meijer
- namen hieraan deel. Na afloop stelde
Ronald van Dokkum de vraag: "Wat
gaan we nu doen?" Hij had daarbij de
ontwikkeling van het toekomstige pro
ject Molenplein te Goes in gedachten. De
steeds omvangrijker wordende projecten
vroegen om een organisatie of rechtsper
soon. Dit feit, gevoegd bij het idee van
Wim Bakker en Ronald van Dokkum om
een 'platform voor beeldende kunst' te
scheppen, leidde op 5 april 1991 tot de
oprichting van de Stichting Trechter 5.
Het vrijblijvende karakter van de samen
werking werd nu formeel georganiseerd.
De stichting, met als vaste kern Van
Dokkum en Bakker, zorgt voor de
ideeën, de organisatie en de financiën.
De voorbereiding is strikt planmatig, bij
de uitvoering wordt gestreefd naar een
open werkwijze. Indien de situatie daar
toe aanleiding geeft, kent Trechter 5 ook
een ad hoe organisatie.
De Stichting Trechter 5 beoogt het berei
ken van een aantal doelstellingen: De
eerste is het bieden van een platform.
Dit begrip moet hier in overdrachtelijke
zin opgevat worden en houdt in dat er
een grote mate van vrijheid blijft in de
uitvoering van het kunstwerk. Het gaat
niet om bemoeienis met de inbreng van
de kunstenaar, daarin heeft deze een
eigen verantwoordelijkheid.
Een andere doelstelling is het realiseren
van projecten en presentaties in de
12 Zeeuws Tijdschrift