Terugziend op een kwart eeuw
abonnees. In de schaarse boekhandels
die deze 'specials' verkopen, verdwijnt
het helaas tussen de andere publicaties.
Ad Braat, 50 jaar beeldhouder! 1944-
1994geeft een beeld van het werk van
een veelzijdig keramist en beeldhouwer
uit Zierikzee, die een autodidact is en op
48-jarige leeftijd zijn eerste beeld in
brons liet afgieten. In 1956 werd hij
tekenleraar in Zierikzee, waarna hij
besloot de driejarige opleiding voor
Industriële Vormgeving in Den Haag te
gaan afmaken. Door ruzie met een
docent ontliep hij zijn diploma. Een com
ponist met vormen en tekens noemt hij
zichzelf. Het over hem verschenen boek
je geeft vooral te denken. 'Praat van
Braat' klinkt nogal eenvoudig voor het
gedachtengoed dat wordt voorge
spiegeld. Braat maakte o.a. het beeld
'Beproefd maar niet gebroken' (Ramp
monument aan de Zuid-Havenpoort te
Zierikzee, 1968) en de 'Dijkwerker'
(Westkapelle, 1978). Op de omslag
staat een beeldje dat ook in Zierikzee
staat, van de 18de-eeuwse medicus en
arts Job Baster, die tal van onderzoekin
gen deed en als eerste in ons land goud
vissen wist voort te kweken. Vandaar de
goudvis in zijn hand. In het boekje wordt
naar deze omslagafbeelding niet verwe
zen. Terwijl vele, maar misschien niet alle
werken de lezer zullen boeien, getuigt
de uitgave van betrokkenheid en visie.
Een andere getuigenis van een kunste
naar is Tessa, met als subtitel: 'Ik probeer
gewoon iets moois te maken'.
Keramisch kunstenaar Tessa Braat geeft
ook wel enige uitleg, maar die verbleekt
bij hoe ze spreekt in haar werk. De
getoonde werken zijn stuk voor stuk
juwelen en hebben niet veel woorden
nodig.
De Stedelijke Scholengemeenschap
Middelburg bestond in 1994 een kwart
eeuw en dit was aanleiding om het
boekje te doen uitgeven 25 jaar SSGM,
met de subtitel: '...ze slepen de tijdgeest
De Dijkwerker van Ad Braat te Westkapelle (1978).
mee naar school...' Onder de auteurs
bevinden zich o.a. P.W. Sijnke en G.R.
Heerebout. Er worden ook enige (oud-)
leerlingen aan het woord gelaten.
Een belangrijke plaats wordt ingenomen
door wat eraan vooraf ging: de historie
van de afzonderlijke scholen waar de
SSGM uit is voortgekomen en de perike
len en onrust betreffende fusie in 1969
tussen het Gymnasium, de ULO en de
HBS-MMS, in het kader van de
Mammoetwet. Voorlopig bleef iedereen
in de oude gebouwen gehuisvest. Oud
conrector J. de Quartel: 'Het gros van de
leerlingen wist bij wijze van spreken niet
eens dat ze op een scholengemeenschap
zaten.' Nieuwbouw volgde in 1977 en
bracht pas een echte vereniging van de
scholen; toen verdween ook min of
meer de rivaliteit die er nog bestond tus
sen docenten uit de diverse gebouwen.
Op Walcheren onderscheiden de SSGM
en de CSW (Christelijke Scholenge
meenschap Walcheren) zich door
respectievelijk het openbare en bijzon
dere karakter van beide scholen. Tussen
beide bestaat concurrentie als het gaat
om het werven van leerlingen. C. de
Keijzer, de huidige wethouder voor o.m.
onderwijs in Vlissingen en vroeger con
rector van de brugklassen van de SSGM,
merkt echter op dat de school reeds in
het verleden veel leerlingen van allerlei
kerkelijke gezindten trok: 'Misschien ligt
het aan het feit dat we ons nooit hebben
laten verleiden tot een concurrentieslag
met de CSW. We volgden ons eigen
idee, en bekommerden ons niet om
concurrenten.' Het openbare karakter
kreeg volgens hem gestalte doordat de
leerlingen de kans kregen zelf hun per
soonlijkheid te vormen. Een andere
medewerker merkt op, dat iedereen
welkom was, dat er vanuit de school
geen oordeel werd geveld over de
levenswijze. De SSGM heet daarom
tegen de CSW niet alleen een nuttig,
maar zelfs noodzakelijk tegenwicht te
zijn.
Kapelle, een bloeiende gemeente, de
geschiedenis van de gemeente en haar
bestuur 1970-1995 door A.J. Barth en
A.L. Kort is een gedegen naslagwerk
over een kwart eeuw gemeente Kapelle,
waar de beide auteurs drie jaar hebben
gewerkt. Ook in dit boek wordt terug
geblikt op de aanloop in de periode
daaraan voorafgaand. Het beschrijft
36 Zeeuws Tijdschrift
