Op zoek naar grenzen Ti no Ruysschaert en Eric de Kuyper autobiografie The Evening Sun Turned Crimson', mogelijk ook uit 'Guilty of ever ything' of uit nog ongepubliceerd materi aal. Daarna zal er gelegenheid zijn om Herbert Huncke vragen te stellen en met hem in gesprek te komen. Tom Jansen en Josse de Pauw zijn twee theatermakers pur sang, met inmiddels een indrukwekkende produktie. Ruim twee jaar na 'De meid slaan' zijn ze terug, nu centraal in hun nieuwe produktie 'Trots Vlees'. Op zondag 17 september in 't Beest wordt het de nederlandse première. Dit keer zal één bepaalde tekst het uit gangspunt vormen. De keuze viel op de eenakter 'Clearing in the Forest' van de Amerikaanse schrijver James Purdy, ook weer een verwante ziel. Hij gaat in zijn teksten op zoek naar het wezen van relaties, naar de diepste intimi teit, naar de grootste open wonde, en naar de interne machtsverhoudingen die daaraan ten grondslag liggen. Purdy is ook een auteur die grenzen aftast. Hoever kunnen mannen gaan in hun vriendschap voor het homofilie heet? Hoe vaak kan je iemand kwetsen voor hij weg loopt? Hoeveel brokken kan je maken zonder een definitieve breuk te veroorza ken? Precies de thema's die Tom Jansen en Josse de Pauw blijven fascineren. In 'Clearing in the Forest' worden twee mannen opgevoerd. Burke kookt een feestmaaltijd voor zijn vriend Jill, die een dag later zal trouwen met Louise. De kor te eenakter wordt integraal gespeeld, maar vormt slechts een onderdeel van de totale produktie. "We beginnen met een stukje tekst. Dat vertalen we dan, zonder regieaanwijzingen, en we gaan na wat de woorden voor ons betekenen, naar wat daar onder zou kunnen liggen. We vragen ons af waarom iets ons boeit. En het deel van de voorstelling rond 'Clearing in the Forest' is eigenlijk een zoeken daarnaar". De vraag naar de betekenis van literatuur dus, zonder overigens in navelstaren te vervallen. "Het bindmiddel op de scène zijn we zelf. Je komt met jezelf op en je geeft jezelf de kans langzaam in een rol te zakken. Het heeft niks te maken met dat vage: we zijn zo met onszelf bezig en o, wat zijn we belangrijk. Wij willen theater maken waarbij we betrokken zijn, in die zin dat we de dingen die ons bezighouden één proberen te maken. We doen een poging om wat ons werkelijk raakt vorm te geven en dat te brengen op het toneel. En zo wordt het scherper" "Soms denk je: zo moet het altijd blijven: je bouwt samen een fantastisch feest, of je bent naar muziek aan het luisteren. Maar wat als dat niet gaat? Dan heb je kunst nodig, om te proberen te begrijpen waar om het niet altijd hemel en paradijs is. Het is dat punt, dat ons interesseert, dat is waar wij het in het theater over willen hebben", verklaart Tom Jansen zijn gedre venheid. "Met jezelf bezig zijn is kijken naar jezelf, naar watje doet, en je afvragen waarom je soms geen beter mens bent, waarom je toch weer voor het genot gaat. En tegelij kertijd: waarom dat dan fout zou zijn. Je wordt gedreven, je probeertje een beetje op de rails te houden, niet teveel brokken te maken, en toch je plezier te vinden. Maar het is moeilijk om keuzes te maken. Ik heb in mijn leven nooit gekozen, denk ik, behalve dan tussen salami en paté op mijn boterham", voegt Josse de Pauw toe. Tot slot aandacht voor twee markante Vla mingen. Wie belooft zich tot de hoogte punten te beperken, zou dat ook moeten doen. Maar er is nog zoveel moois, of spannends, of interessants te melden. Zo mag eigenlijk niemand de opmerkelijke toneelsolo (14 september) van de Vlaam se actrice Tine Ruysschaert missen. In 'Wit is altijd schoon' van Leo Pleysier laat ze de toehoorders in een ontroerende voorstel ling de gevoelens nabeleven van een zoon bij het overlijden van zijn moeder; een moeder die hem haar hele leven heeft bedolven onder haar gepraat. Die nadat ze is overleden hem blijft toespreken van af haar doodsbed, in haar gebruikelijke spraakwaterval over alledaagse feiten, waarmee ze kijk geeft op haar leven en dat van de mensen om haar heen. Eric de Kuyper verzorgt op 9 september een avondvullend programma, waarbij allerlei facetten van zijn kunstenaarschap aan bod zullen komen. De Kuyper is o.m. televisiemaker bij de BRT, filosoof, filmre gisseur en schrijver. Inmiddels heeft hij zich ook op het pad van de beeldende kunst begeven met zijn 'Peeping Boxes' ofwel video-kijkkasten, een kruisbestuiving tus sen de eeuwenoude traditie van de kijkdo zen en hedendaagse videokunst. Op deze avond zal Eric de Kuyper voorlezen uit eigen werk, vertellen over de achtergron den ervan en vragen van het publiek beantwoorden. Verder zal hij veel filmfrag menten tonen, zowel van door hem gemaakte als door hem bewonderde films, en door hem uitgekozen muziek van Pou- lenc, Britten, Satie, Marilyn Monroe en Schönberg laten vertolken. 8 Zeeuws Tijdschrift

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1995 | | pagina 10