Directiekeet (1923) van J. J. P. Oud in Rotterdam.
stad werden verbannen of er zelf geheel
uit verdwenen. De traditionalisten schie
pen een nostalgische illusie, slechts te
vullen door toerisme, funshopping,
nachtleven en nostalgisch wonen. Dit is
de crisis van de stad zelf, de stad waar
van het hart nauwelijks meer klopt. Het
centrum van de stad is geen centrum
meer. Waar zou het centrum dan moeten
zijn? De stad loopt bijna naadloos over in
de naburige dorpen en het omringende
platteland is een schim van wat het eens
was. Het territorium van de stad lijkt
opgelost en moet opnieuw gedefinieerd
worden. Het overwinnen van de tegen
stelling tussen moderniteit en traditie
maakt de weg vrij te filosoferen over dit
probleem. Hier ligt een kans om oor
spronkelijke oplossingen te bedenken,
die geinspirereerd zijn op de traditie maar
in combinatie met modernistische
gedachtengoed de tegenstelling te trans
cenderen en een nieuwe weg in te slaan.
Zeeuws Tijdschrift 13
