Geboortehuis
Er is een huis, de ramen kijken
naar meeuwen die het water zien.
Wanneer ik wegga zal misschien
dit huis ooit op een ander lijken.
De tuin heeft paden aangelegd
waarlangs alleen de wind nog gaat.
Er hoort een kind dat er niet staat
en dingen die niet zijn gezegd.
Ik neem de woorden in beslag:
te koop - verkocht. Het kan niet zijn
dat wat nu weg gaat weg zal zijn
en dat een kind niet eeuwig was.
Maar als ik in de dagen lees
is het er bijna niet geweest.
Johanna Kruit
Johanna Kruit (1940) werd in Zoutelande geboren en is momenteel woonachtig in Biggekerke. Ze debuteerde in 1976 met de
dichtbundel Achter een glimlach waarna andere bundels volgden met titels als Verdronken water (1978), De nacht, een water
vogel (1979), Zandverstuiving (1983), Voorheen te Orisande (1987) en De weg van het water (1990). Haar poëzie kan omsche-
ven worden als romantisch-realistisch en is dikwijls autobiografisch van aard. Het bovenstaande gedicht over haar geboortehuis
uit de bundel De omtrek van een antwoord (1990) is daar een voorbeeld van. Thema's in haar werk zijn vooral de zee, het
strand, vogels, klein geluk, verdriet en afscheid nemen. Tegenwoordig schrijft ze ook kinderboeken en jongeren poëzie.
Zeeuws Tijdschrift 29
