Wim Vaarzon Morel jr, Boer Mol, Waarde, penseel inkt, 1980.
is de connectie met de Veerse schilders,
die schilderden altijd buiten op de plek.
Het waren geen atelier-schilders, ze
gebruikten het straatmeubilair. Er moet
gewoon een mooie permanente collec
tie van al dat werk komen. Dat is niet
alleen van belang voor Veere: het is van
algemeen cultuurhistorisch belang!"
De Toekomst
"Als de overheid te kort schiet", aldus
Vaarzon Morel, "is het voordeel dat bur
gers in het gat kunnen kruipen."
Persoonlijke betrokkenheid is inderdaad
een belangrijke factor. In Veere heeft
men kunnen zien dat daarmee binnen
de kortste keren een kleine tentoonstel
ling in elkaar kan worden gezet. Mikt
men op duurzaamheid, dan zal er lijn in
de persoonlijke betrokkenheid moeten
worden gebracht, zal men naar een
zowel financiële als structurele oplossing
voor De Schotse Huizen moeten zoeken.
Het Domburgse Marie Tak van Poort
vliet Museum heeft met een jaarlijkse
voor- en najaarstentoonstelling een
beleid uitgestippeld voor de nabije toe
komst. Vanaf 1997 zullen het Domburg-
se museum en De Schotse Huizen zich
binnen één gemeente bevinden. Het is
misschien geen gek idee aan een
samenwerkingsverband te denken. Uit
eindelijk waren vele van de Veerse 'pas
santen' kunstenaars die in Domburg
werkten of woonden - en omgekeerd!
Gezamenlijk bouwen aan een Museum
voor de Walcherse kunstenaars 1898-
1962, waarbij voorlopig het accent in
Domburg op het organiseren van ten
toonstellingen en in Veere (ook) op het
verwerven van een permanente collectie
van de kunstenaars en hun omgeving
zal komen te liggen - en bij groots opge
zette projecten de medewerking van het
Zeeuws Museum kan worden ingeroe
pen - biedt misschien nog wel de mees
te mogelijkheden.
Van groot belang voor De Schotse Hui
zen, Vaarzon Morel laat er geen twijfel
over bestaan, is een vakkundige aanpak,
maar onmisbaar daarnaast is het juiste
gevoel.
"Naar Veere gaan", schreef dichter/gra
ficus J.C. van Schagen meer dan veertig
jaar geleden Zeeuwse Reflexen, door
J.C. van Schagen met begeleiding van
Jan Heyse, Arnhem 1953, p. 19), "dat Is
op retraite gaan en, zo ergens dan zijn
hier de kansen het grootst op een werk
gemeenschap, zoals je die wel eens
voor ogen zweeft, een werkgemeen
schap van stille, vrije mensen en ze zou
den zó gegeven zijn aan hun werk, zó
aan zijn zuiverheid verloren, dat ze niet
meer acht zouden slaan op hun naam, -
hoogstens zouden ze, deemoedig, dank
baar, nog signeren: 'in Veere'."
Met dank aan Marijke Asselbergs-Tromp, Henny Kasse,
Ineke Mol, Jan Willem Oosterhoff en Rebecca van Wittene.
Wim Vaarzon Morel jr, Kottert/es, pentekening, z.j.
Zeeuws Tijdschrift 23
