Mijn Dorp 2
fllpltf!
Donkere wolken pakken zich samen aan
de hemel. In de kleine gemeenschap aan
de Zeeuwse kust, waar ik sinds kort
woon, valt de angst van de gezichten te
lezen. De kerken zijn weer vol ge
stroomd en de consumptie van alcoholi
sche dranken is tot het drievoudige
gestegen. Ja, een ieder bereidt zich op
eigen wijze voor op het naderende ein
de.
Ditmaal is niet de oude erfvijand, de zee,
verantwoordelijk voor de onheilsstem
ming. Nee, de vijand is ditmaal de mens
zelf, of beter gezegd het Departement
van Binnenlandse Zaken. Als het aan de
ambtenaren daar ligt, zal ons dorp als
Hans Binneveld
bestuurlijke eenheid verdwijnen en
opgaan in een nieuwe gemeente, die
alle steden en dorpen van het eiland zal
omvatten.
Waarom raakt dit de mensen tot in het
diepst van de ziel? Het gaat niet in eer
ste instantie om het kwantitatieve as
pect. Natuurlijk bestaan er op dit punt
de nodige bedenkingen. Stel U voor, het
eiland telt maar liefst 30.000 bewoners!
Als je die samenbrengt heb je dus een
soort metropool gecreëerd, een soort
Londen of Parijs, maar dan aan de
Noordzee. Nee, daar zijn ze hier nog
niet aan toe. Veel belangrijker echter is
de vrees, dat het teloorgaan van de zelf
standigheid gepaard zal gaan met een
ernstige aantasting van de eigen cultuur.
Dit mentale kader, om het eens in
moderne bewoordingen te zeggen, is
hecht gefundeerd op een aantal basis
waarden, of zo men wil, culturele uit
gangspunten. De combinatie van deze
elementen heeft een vrij uniek lokaal
cultuurpatroon opgeleverd en dit dreigt
nu verloren te gaan. Om dit duidelijk te
kunnen maken is het noodzakelijk eerst
even stil te staan bij de gememoreerde
basiselementen. Het zijn er drie:
Uitgangspunt 1De natuur is er voor de
mens. Vooral de plaatselijk VVD, ere wie
ere toekomt, heeft zich veel moeite
getroost deze opvatting in woord en
geschrift uit te dragen. De door de lan
delijke politiek verguisde Harry Mens is
de grote intellectuele leider van onze
'Een bijkomend voordeel was dat hiermee ook de irritante vuurtoren aan het zicht kon worden ontrokken, althans van de landzijde.
Foto: Pieter Honhoff
10 Zeeuws Tijdschrift
