Schouwen-Duiveland: één gemeente,
vele gezichten
Een reisverslag
Karen Kroese
De opdracht is: breng een bezoek aan Schouwen-Duiveland, bekijk de dorpen, de
landerijen, de monumenten en de vakantiebungalows en schrijf je bevindingen op.
Hoe ziet Schouwen-Duiveland eruit voor de herindeling? Wat zal er mogelijk veran
deren? Ais relatief buitenstaander - ik woon pas twee jaar op Walcheren en begin
dat eiland nu een beetje te leren kennen - zou mijn opinie een schone zijn, een zon
der vooroordelen, voorliefdes, vooringenomenheid of subjectieve selectie. Het reis
verslag dat volgt is een strikt persoonlijk verhaal.
De overtocht van Walcheren naar
Schouwen-Duiveland is tegenwoordig
simpel: bij de Roompot rijd ik de Ooster-
scheldekering op, langs het werkeiland
Neeltje Jans tot de duinen van Wester-
schouwen mij verwelkomen aan de
overkant. Vroeger moet dat een hele
onderneming zijn geweest met boten
vol passagiers, vee en goederen. De
kadans die de lassen van de weg over de
dammen veroorzaken is aangenaam. De
witte torentjes van de kering doen den
ken aan de vestingmuren van een fort:
alles wat achter deze vesting ligt zal
worden beschermd, zo beloven zij. De
lucht is dreigend, loodgrijs, de zee won
derlijk lichtgroen. Meeuwen vliegen
gevaarlijk laag, rakelings langs de voer
tuigen die voorbij razen. Hun gekaa-kaa
echoot over zee. Het water dat eens lief
lijk, dan dreigend is: een bron van
inkomsten en de oorzaak van verval.
Dynamisch
Uit het water is het land geboren. Onge
veer 9000 jaar geleden vormden zich de
eerste duinen op de Kop van Schouwen.
De strandwal groeide aan en werd weer
te niet gedaan: de zee geeft en de zee
neemt. Sporen van vroegere bewoning
komen soms aan de oppervlakte door
uitstuiving van valleien in het duingebied.
Toch zijn de duinen die nu de Kop van
Schouwen sieren pas 800 jaar oud. Een
dynamische kust moet het geweest zijn.
De duinen aan de zuidwestelijke punt zijn
soms wel 40 meter hoog, ook nu niet
overal vast, ondanks alle pogingen het
land te behouden dat ooit gegeven is.
Beachpop Festival in Scharendijke, juli 1996.
Foto: Pieter Flonhoff.
2 Zeeuws Tijdschrift
