staan allerlei stimuleringsmaatregelen,
die de regio's net dat financiële steuntje
in de rug kunnen geven dat nodig is,
om een project van de grond te krijgen.
Onderlinge kontakten tussen regio's,
die zich met elkaar verwant voelen,
worden gestimuleerd.
'Zeeland ligt heel gunstig, als het mikt
op samenwerking met andere regio's,
zoals delen van België en Noord-Frank
rijk', licht Johanna Boogerd toe, 'het is
gewoon een kwestie van kijken, waar
de kansen liggen. Doordat mensen re
latief steeds minder gaan werken, komt
er ook meer tijd voor kortlopende va
kanties. Daar kun je als regio op inspe
len, door te mikken op nieuwe recre
atiemogelijkheden voor de steden en
het binnenhalen van nieuwe diensten,
zoals recreatie specifiek voor ouderen.
Zo zouden stad en platteland meer voor
elkaar kunnen gaan betekenen. Die zijn
geleidelijk aan uit elkaar gegroeid. Het
vervoer zou je daar op moeten aanpas
sen, uiteraard. Mensen, die in de jachti
ge steden wonen, zouden het platte
land meer kunnen gebruiken als een
plek om weer op te laden en bij te ko
men. Het is toch van de gekke, dat er
kinderen in de steden wonen, die nau
welijks weten hoe een akker eruit ziet.
Je zou het platteland dan als een mo
dern soort vakantiekolonie kunnen zien
of als visuele en op eigen ervaring ge
richte begeleiding bij een lespakket op
school. Het boerderijtoerisme zou ook
meer gestimuleerd kunnen worden. In
Vlaanderen en Zeeland komt het wat
schuchter een beetje van de grond,
maar er is natuurlijk veel meer mogelijk.
De combinatie water-land is de grote
kracht van Zeeland. Dat geeft deze re
gio z'n groen/blauwe long, die we ook
mooi moeten proberen te houden. Ster
ker nog: die longfunktie moeten we
naar mijn mening versterken. Als je
daar met een goed plan voor komt, ben
ik ervan overtuigd, dat er fikse Europe
se subsidies mee in de wacht zijn te sle
pen! We mogen dit culturele erfgoed
niet verwaarlozen en we moeten er op
Johanna Boogerd met collega-Europarlemantariers tijdens een bezoek aan Tessaloniki.
24 Zeeuws Tijdschrift
