Beroemd in Zeeland:
Het werk van Reimond Kimpe (1885-1970)
Hesthervan den Donk
Waarschijnlijk is geen enkele schilder in Zeeland zo bekend als de Vlaming Rei
mond Kimpe. Hij vestigde zich na de Eerste Wereldoorlog in Zeeland en bleef er
tot het einde van zijn leven wonen. Vooral zijn werk met Zeeuwse onderwerpen
heeft gretig aftrek gevonden in de provincie. In vele huiskamers in Zeeland hangt
wel een tekening of een schilderij en menig Kimpe verzameling is op Zeeuwse bo
dem tot stand gekomen. In de rest van Nederland en in Vlaanderen is Kimpe na
genoeg onbekend gebleven. Dat lijkt mij onterecht want zijn veelzijdige en boei
ende oeuvre verdient meer aandacht.
Twee keer is geprobeerd de kunstenaar te huldigen met een boek of oeuvrecatalo-
gus maar beide pogingen faalden. De eerste keer ter gelegenheid van zijn zeven
tigste verjaardag in 1955 kwam het niet verder dan een artikel van L. Lockefeer
over Kimpe in dit tijdschrift. Lockefeer, toentertijd redacteur van het Zeeuws Tijd
schrift, beschreef Kimpe als een van de grootste levende kunstenaars in Zeeland.
De tweede poging in de jaren zestig om een boek en overzichtstentoonstelling te
houden, liepen evenmin op iets uit. Nu dertig jaar later is het dan eindelijk zo ver.
Het Zeeuws Museum heeft in samenwerking met het Singer Museum in Laren een
overzichtstentoonstelling ingericht van het werk van Kimpe die van 22 maart tot
en met 15 juni te zien zal zijn in Middelburg. Bij de tentoonstelling verschijnt te
vens een monografie over de kunstenaar onder de titel, De gulden middenweg,
Reimond Kimpe (1885-1970). In het Marie Tak van Poortvliet Museum in Dom
burg zal tegelijk met de tentoonstelling in het Zeeuws Museum aandacht worden
geschonken aan de collectie van Johan Coumou uit Middelburg met als titel: Kim-
pe's Collectioneur.
R. Kimpe voor een van zijn schilderijen (1937).
Foto uit het familie-archief R. Kimpe.
De gulden middenweg
Reimond Kimpe werd in 1885 geboren in
Gent. Op nadrukkelijke wens van zijn ou
ders volgde hij na de voltooiing van zijn
Atheneum een opleiding tot bouwkundig
ingenieur. Het was puur een broodkwestie
maar Kimpe zou van het technisch teken
onderwijs dat hij kreeg later nog de vruch
ten plukken. In zijn studententijd had hij
meer belangstelling voor literatuur en hij
publiceerde gedichten, toneelstukken en
artikelen. Al op het Atheneum in Gent was
hij nauw betrokken geraakt bij de Vlaamse
beweging onder invloed van zijn leraar
aardrijkskunde, Haller von Ziegeszar, een
verwoed strijder voor de Vlaamse zaak.
Kimpe werd dan ook lid van de Vlaamse
beweging 'De Blauwvoeterij'. In zijn bun
del aforismen Langsheen den Gulden
Middenweg is hij op zoek naar de kern
van de dingen en dit werk kan beschouwd
worden als een artistiek devies dat zijn la
tere kunstenaarschap diepgaand zou beïn
vloeden. Daarin is Kimpe steeds op zoek
geweest naar een synthese tussen gevoel
en verstand wat zich in zijn schilderwerk
zou gaan uiten in het samenvoegen van fi
guratie met abstracte en geometrische
motieven. Een duidelijk aanwijsbare in
vloed op zijn werk hebben de in Sint Mar
tens Latem werkzame kunstenaars gehad,
zoals Gustave de Smet en Frits van den
Berghe. Samen met hen stelde hij een ma
nifest op tegen het prevalerende luminis-
me. Het Vlaams expressionisme vormt la
ter een herkenbaar element in zijn
Zeeuwse doeken.
Na de voltooiing van zijn ingenieursoplei
ding kreeg Kimpe in 1909 een baan als
'kondukteur van bruggen en weegen' in
het Brabantse Lier waar hij vriendschap
sloot met de volksschrijver Felix Timmer
mans. Zij brachten menige avond al lezen
de met elkaar door. Zo schijnt Timmer
mans, onder invloed van Kimpe, de
levenslustige Pallieter, in plaats van de
Vlaamse volksfiguur te laten sterven op
het einde van het verhaal, hem de wijde
wereld in laten trekken. Het portret van
26 Zeeuws Tijdschrift
