Paul van der Velde Langs de oevers van de Westerschelde De Westerschelde is al meer dan vijfhonderd jaar de belangrijkste levensader van Zeeland. Aan de mond van de rivier domineert een be drijf dat aan die Schelde zijn naam heeft ont leend, Vlissingen al 125 jaar. De Koninlijke Schelde Groep heeft weliswaar in de afgelopen jaren aan belang ingeboet maar het blijft toch een van de meest technologisch hoogwaardige en innovatieve industrieën in Zeeland. Het is duidelijk dat een dergelijk bedrijf, nu de grote marine-order is afgewerkt, het niet zonder een goede (kennis)infrastructuur kan doen en in sa menhang met het vertrek uit de Vlissingse bin nenstad beraamt het zich dan ook op zijn posi tie binnen Zeeland. Eilanders versus Zeeuwen Karen Kroese interviewde de voorzitter van de raad van bestuur van de Koninklijke Schelde Groep, R.C. van den Heuvel. Niet geheel toe vallig is hij tevens voorzitter van de stuurgroep Regionaal Economisch Actieplan (REAP). De groep heeft zich de verdere economische ont wikkeling van Zeeland ten doel gesteld en een van de speerpunten is de ontwikkeling van de Schelde-corridor door het stimuleren van de Vlissingse haven. (Een Regionaal Cultureel Ac tieplan (RCAP) lijkt ook geen overbodige luxe!) De REAP is onstaan uit het bewustzijn dat de grote leegloop van Zeeland de provincie op korte termijn in gevaar brengt. Een van de oor zaken is volgens Van den Heuvel de ongezonde bescheidenheid van de Zeeuwen. Kortom Zee land is veranderd maar de Zeeuwse mentaliteit is die van de negentiende eeuw. Al eerder werd dat laatste onder de noemer eilanddenken in het Zeeuws Tijdschrift naar voren gebracht. De aanhangers van deze manier van denken, hou den vast aan een voorbij verleden en de andere groep, de Zeeuwen, probeert een nieuw Zee land gestalte te geven waarbij de gehele provin cie als de stad van de toekomst wordt gezien. Peter van Houte sprak met C. Hartog, oud-di recteur van De Schelde en momenteel een van de drijvende krachten achter de fusie tussen de Kamer van Koophandel en Fabrieken in Zeeuws-Vlaanderen met de Kamer van Koop handel voor Midden- en Noord-Zeeland. Hij is ontevreden over de ontwikkeling van de Zeeuwse economie en is ervan overtuigd dat al leen wanneer Zeeland zich als een totaal profi leert het negatieve imago van Zeeland buiten de provincie, zeker wanneer het gaat om er te werken, kan wegnemen. De historisch-geograaf Adrie de Kraker gooit ons met zijn artikel over de Schelde in het diepe. De buitengewoon gepolariseerde discussie over de natuur in Zeeland tot uiting komend in de ophef vorig jaar over de ontpoldering, had mo gelijk voorkomen kunnen worden wanneer de strijdende partijen van de Krakers kennis had den kunnen profiteren. Beide partijen hadden wellicht kunnen komen tot de formulering van een gemeenschappelijk belang dat bijvoorbeeld in de Voordelta zou kunnen liggen. Gerdi Preger interviewde voor haar Spraakma kende Vrouwen in Zeeland de uit Axel afkom stige Johanna Boogerd-Quaak, die sinds 1994 voor D66 zitting heeft in het Europees Parle ment in Straatsburg. Zij houdt zich vooral bezig met de werkgelegenheid en de Europese bevol kingssamenstelling. In de Europese context ziet ze de noodzaak van de hervorming van het so ciaal stelsel, een verdere flexibilisering van de arbeidsmarkt en de eigen verantwoordelijkheid voor de opbouw van het pensioen. Ze vindt ook dat Zeeland nog veel te weinig gebruik maakt van de Europese fondsen en pleit voor een versterking van de 'longfunctie' van Zee land. En passant gispt ze het inzichzelfgekeerde van de Zeeuwen waarmee ze uiteraard de ei landers bedoelt. Kimpe en Wijnveld Hesther van den Donk gaat in haar artikel in op het werk van de in Zeeland zeer bekende van oorsprong Vlaamse schilder Reimond Kimpe. Op de omslag van dit nummer is een van zijn vroegste werken (1925) afgebeeld. Het draagt nog duidelijk de sporen van de invloed van het Scheldeluminisme dat in Ger Jacobs, ook een Vlaamse schilder die in Vlissingen woonde, een bevlogen vertegenwoordiger vond. Kimpe, van origine een ingenieur, was meer aangetrokken tot het expressionisme zoals te zien valt aan de afbeeldingen van zijn werken die als een rode draad door dit nummer lopen. De historicus Paul Stockman kwam op het spoor van historische olieverfschetsen van Zee land die in het midden van de negentiende eeuw in opdracht van een rijke Amsterdamse kunstmecenas geschilderd zijn. Van de totale collectie van 253 schilderijen hebben er zeven betrekking op Zeeland. Stockman zal in de serie Historische Olieverfschetsen van Zeeland, de eerste gaat over de 'inneming' van Hulst in 1645 door Frederik Hendrik van B. Wijnveld, de doeken van commentaar voorzien. Nu kan al verklapt worden dat geen van de schilders stu die van de plaats van handeling heeft gemaakt en hun kunstwerken nauwelijks als geloofwaar dige getuigenissen van de geschiedenis kunnen worden gezien, ancfers dan in het raamwerk van hun eigen (ontstaans)geschiedenis. Lezers - bestuur - redactie In het vijfde nummer van de vorige jaargang was een enquête bijgesloten waarin voor de eerste keer in het bestaan de lezers naar hun mening over het Zeeuws Tijdschrift gevraagd werd. Dick van der Wouw analyseerde de uit komsten van het onderzoek. Daaruit blijkt on der meer dat ruim een kwart van de lezers al langer dan twintig jaar abonnee is en dat de al gemene waardering voor het tijdschrift goed is maar er zijn ook genoeg kritiekpunten die wij ons zullen aantrekken. Na twintig jaar actief bestuurslid te zijn ge weest, waarvan meer dan tien jaar als secretaris heeft L.A. DeWitte besloten de fakkel over te dragen aan zijn medebestuurslid A.J. de Visser. Namens de redactie wil ik Leon hartelijk bedan ken voor de effectieve manier waarop hij als se cretaris een betekenisvolle trait d'union tussen bestuur en redactie vormde. Als nieuwe be stuursleden zijn aangetreden A. L. Oosthoek, hoofdredacteur van de PZC, en C. F. Bos, ver bonden aan de hogeschool Zeeland. Tijdens het traditionele 'Inhoudsopgavediner' van de redac tie van het Zeeuws Tijdschrift werd afscheid ge nomen van Wim Hofman, die meer dan twintig jaar een inspirerende verhouding met ons tijd schrift heeft gehad. Hij gaat zich nu volledig op zijn grote liefde het kinderboek toeleggen. Na een eveneens aanzienlijke periode nam Marlies Jongejan begin dit jaar afscheid van de redactie. Zij belichaamde de traditionele band die er ge ruime tijd tussen Zeeuws Tijdschrift en Zeeuws Documentatiecentrum bestaan heeft. Het volgende nummer zal een dubbelnummer over het toerisme in Zeeland zijn dat begin juni zal uitkomen. Zeeuws Tijdschrift 1

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1997 | | pagina 3