veel innovatie te pas gekomen. 'Inno
vatie is een toverwoord', zegt ze gek
scherend, 'daarmee krijgt je van alles
gedaan.' Er wordt in het promotiepavil
joen gebruik gemaakt van moderne
presentatietechnieken voor weergave
van beeld en geluid en het is voor een
deel interactief. 'We hebben gepro
beerd vanuit de belevingswereld van
de consument te kijken. Wat is er nu
leuker om aan een knopje te zitten
waardoor er iets verandert of gebeurt?'
De architect (bureau Wisse, Tuinhof en
Slemmer uit Vlissingen),die ook teken
de voor de omvorming van het voor
malige Polderhuis tot Toeristisch Huis,
heeft het concept bedacht, in nauwe
samenspraak met het Bureau voor Toe
risme.
Twee werelden
Zee en Landtwee niveau's, twee we
relden, onder en boven maar toch on
losmakelijk met elkaar verbonden. De
ruimte In het Promotiepaviljoen is
eveneens verdeeld in twee niveau's: de
begane grond en een kelder. Op de be
gane grond is sprake van een 'opper
vlakkige' kennismaking: Zeeland op
het eerste gezicht. Een kijk op de pro
vincie en haar attracties, haar wijds
heid en gastvrijheid. In de kelder kan
de bezoeker letterlijk en figuurlijk de
'diepte' in. Er is een schat aan informa
tie: een ontdekkingsreis door de diepte
van het gebouw.
Je kunt je er van alles bij voorstellen,
ook al is er nü nog niets te zien. De
werkzaamheden zijn nog in volle gang,
in september moet het klaar zijn. Een
imaginaire rondleiding dan maar. Met
voor deze ene keer Margot Tempelman
als gids. We stappen binnen via de
deur in de momumentale gevel (Delftse
School) van het pand aan de Groen
markt in Middelburg. We betreden een
wigvormige zone waar onder een roos
ter echt water stroomt. In de hal van
het gebouw bevindt zich recht voor
ons de ANWB/VVV-winkel, links lonkt
het Promotiepaviljoen. Zeeland ligt let
terlijk aan onze voeten: in een open
ruimte die de wijdsheid van het Zeeuw
se landschap verbeeldt, ligt in een
transparante matglazen vloer een inter
actieve maquette van de provincie. 'Je
ziet de kaart van Zeeland zoals die be
hoort te liggen', zegt Margot, 'dus van
noord naar zuid. Je ziet bijvoorbeeld
dat ook Zeeuws-Vlaanderen er bij
hoort, iets dat veel toeristen niet we
ten. Je ruikt de zilte lucht, hoort het ge
luid van zee en meeuwen. Boven je, op
het plafond, trekken Zeeuwse luchten
voorbij. Je bent duidelijk in Zeeland.'
Door middel van een bedieningsta
bleau in de hoek van de ruimte kunnen
we de maquette activeren. Lampjes en
vlakken lichten op en op een enorme
draaibare wand verschijnen projecties.
We maken kennis met steden, dorpen,
bijzondere gebieden, fiets- en vaarrou
tes die in de maquette gelocaliseerd
worden en op de wand te zien zijn.
'Nooit gedacht dat we dat óók in Zee
land hadden hé?' Door de matglazen
vloer is al een schim te zien van 'de
schat van Zeeland'. Dat komt nog. We
lopen eerst verder op de begane grond.
'Nu krijgen we de knipoogjes van Zee
land', zegt onze gids. Het is een soort
galerij waar op paalhoofden 'de leuke
dingen' van Zeeland zich presenteren:
musea, attracties, een weerstation. Via
de galerij zijn we in de oude hal van het
voormalige Polderhuis gekomen. Dit is
de culturele ruimte. Er staat een gebo
gen wand met beeldschermen die je
kunt activeren. Met een druk op de
knop trekken de culturele aspecten van
Zeeland aan ons voorbij: architectuur,
monumenten, beeldende kunst, mu
ziek en zo meer. 'Het is één grote zap-
wand, waar je naar hartelust kunt zap
pen. Als de consument zo is, dan moet
je hem of haar het ook zo aanbieden.
Hier, op de begane grond, is alles bele
ven, géén spraak, weinig tekst. Loop
maar rond en ervaar en beleef Zee
land.' We vervolgen onze route via een
'kamer' die dienst doet als (wissel)ex-
positieruimte. Hier worden alle actuele
bezienswaardigheden (zoals destijds de
Zeeuws Tijdschrift 29
