ontwikkeling, distributie. Voor de toe
ristische sector waren het tot voor kort
begrippen uit een andere wereld. Dat
zal gaan veranderen, weet ze zeker.
'We zullen ook gebruik moeten maken
van de wetenschap, gedegen onder
zoek laten uitvoeren. Wié associeert
nou wat met Zeeland, bijvoorbeeld.
We weten het niet, maar die informa
tie is wel van wezenlijk belang.' En als
het antwoord al wel bekend is, noopt
dat tot een andere aanpak, die zich
niet meer tot de grenzen van de pro
vincie beperkt, maakt ze duidelijk.
Zeeland wordt geassocieerd met 'de
eilanden', daarbij wordt Goeree Over-
flakkee wél meegerekend, maar
Zeeuws-Vlaanderen niét. Als we nu 'de
kust' willen verkopen, moeten we ons
niet meer tot de eilanden beperken.
Dan moeten we ons op de hele Neder
landse kust richten, van de Waddenei
landen in het noorden tot de eilanden
en kusten in het zuidwesten -dus óók
Zeeuws-Vlaanderen-.' Volgens haar
wordt er nog te veel vanuit structuren
en regio's gedacht en te weinig vanuit
producten en marktcombinaties. Ze
zegt: 'Je kunt het je niet veroorloven
omdat we nou eenmaal Zeeland zijn en
omdat de VVV ook provinciaal georga
niseerd is, om je tot de grenzen van de
eigen provincie te beperken. We moe
ten natuurlijke allianties aangaan, die
buiten de grenzen van de eigen regio,
provincie of natie gaan.' Zo ziet ze het
Vlaamse achterland met de rijke cul
tuursteden Brugge, Gent en Antwer
pen als potentiële kandidaten om zo'n
natuurlijke alliantie mee aan te gaan.
'Je zou stom zijn, als je het niét doet',
zegt ze. Een heel ander voorbeeld van
een natuurlijke alliantie deed zich voor
bij de voorbereidingen voor de cultuur
ruimte in het nieuwe promotiepavil
joen. Ze deed een beroep op mensen
en organisaties uit het culturele leven
in Zeeland en was blij verrast over de
enthousiaste respons. De samenwer
king groeide uit tot een natuurlijke al
liantie, waar beide partijen baat bij
hebben. 'We maken gebruik van el-
kaars sterke kanten en daardoor kun
nen we elkaar versterken.' Er is een re
latie ontstaan die ook in de toekomst
tot vormen van samenwerking zal lei
den, denkt Margot Tempelman.
Zij: Ik bezoek Holland om mijn nieuwe echtgenoot voor te stellen aan mijn neven die hier in Holland wonen. Mijn
vader was afkomstig uit Holland, dus ik heb hier nog wat familie wonen die ik om de paar jaar bezoek. Ik draag
comfortabele kleding bij het reizen. Gewoon oude mantelpakken en sweaters. Waarom oude kleding? Ja, iets an
ders heb ik niet. Wat ik aan kleding heb draag ik steeds weer opnieuw, ik ben oud en mijn kleding is dat ook".
Hij:Voor mij geldt eigenlijk hetzelfde: makkelijke kleding wel van goede kwaliteit. Soms draag ik wel eens een
stropdas maar dat is alleen tijdens gelegenheden wanneer dat van mij verlangd wordt".
Amerikanen uit Connecticut.
Zij: Huisvrouw.
Hij: Journalist 'Time and Life' en schrijver.
Gefotografeerd en geïnterviewd in Veere.
April 1996.
Foto: Dresscode Bekend, Anda van Riet Karina Leijnse.
Zeeuws Tijdschrift 31
