Hans Verhagen
De Wijsheid van het Bloed
Om fouten van het hart te voorkomen
-al wat het hart betreft past niet in het concept-
heeft men de bezieling weggenomen;
de wijsheid van het bloed krijgt geen onderdak
in vitale spelonken.
Vandaar dat men hier denkt in segmenten, men ziet geen verband.
Men stottert. Durft de straat niet op.
Op steeds meer plekken blijft het deze zomer donker.
Men verliest niet, gaat nooit dood, geen bloed wordt vergoten.
Zelfs al zou men hebben leren luisteren,
dan zou men toch alleen maar luisteren naar eigen knarsgetand.
Of men hoort zijn mond een oordeel uitspreken
in een lang geleden uitgestorven taal,
dan wel in een spraak nog niet ontsloten.
Hans Verhagen, geboren in Vlissingen (1939), woont in Am
sterdam. Hij heeft een groot aantal gedichtenbundels op
zijn naam staan. Verhagen maakte roemruchte tv-program-
ma's voor de VPRO en is tegenwoordig vooral bekend als
schilder. In zijn beginperiode als dichter hoorde hij tot de
literaire bent De Nieuwe Stijl met als geestverwanten:
Armando, Vaandrager en Sleutelaar. Enkele titels van zijn
bundels zijn: Rozen Motoren 1963), Stenen Cirkels Bellen
(1968) en Duizenden Zonsondergangen (1972). Na een stille
periode kwamen in 1992 De Autoriteit van de Emotieen in
1995 Echoput Luchtkastelen uit. In de Slibreeks verscheen
vorig jaar van zijn hand Mona Lisa's nazaten.
Het gedicht 'De Wijsheid van het Bloed' is afkomstig uit de
bundel Brekend Vergezicht, die in 1998 bij uitgeverij
De Bezige Bij zal verschijnen. Het Zeeuwse literaire tijd
schrift Ballustrada komt eind dit jaar met een special over
Hans Verhagen uit.
18 Zeeuws Tijdschrift
