Zeeuws-Vlaamse blindedarmgevoelens en angst-planologie in Zeeland Dirk Haanman Illustratie: Milo Angst is een slechte leidsman. Volgens mij moet je je ang sten opzoeken en verjagen. Ik heb hoogtevrees, maar als er even de gelegenheid is, klim ik op steigers en daken en kijk om me heen en dan strak naar beneden. Dan ik sta te trillen op m'n benen, maar ik wil de angst kwijt door haar recht in de ogen te kijken en te zeg gen: ik ben de baas. Ik raad dat iedereen aan: men sen met pleinvrees om de straat op te gaan, als ze lijden aan claustrofobie om de lift te nemen en de Zeeuws-Vlamingen, om blij te zijn met de WOV. Als ik naar Groede moet om de laatste drukproeven te bekijken, kost me dat bijna een halve dag. En juist moet het mij dan overkomen, wachtend op het veer- plein van Breskens, dat wordt meegedeeld, dat de brug van de veersteiger in Vlissingen kapot is en de wachttijd een paar uur zal bedragen. Automobilis ten drommen rond een medewerker van de PSD, die via een draagbare telefoon hoort wat er aan de over kant gebeurt en ineens een heel belangrijk persoon is: "Er wordt aan gewerkt, maar het gaat nog wel even duren, mensen. "Was de vaste oeververbinding er maar, dan hoefde ik het avondeten niet te mis sen", gooi ik in de groep. Een paar verschrikte reacties van de Zeeuws-Vlamin gen onder ons. Ze kijken me aan, alsof ik vloek in de kerk. En dan volgt beleefd: "Nou, zal dat wel een ver betering zijn, mijnheer." Geen verbetering? Je wilt toch naar de overkant! Dat is nu een grotere onder neming dan een reis naar Rotterdam - als je boven de Schelde woont - of naar Antwerpen rijden - als je eron der woont. Ik laat het maar zo, koop een frietje en een blikje cola en wandel wat langs de waterkant. Als eindelijk de veerboot aan de horizon verschijnt, vraag ik me weer af wat die Zeeuws-Vlamingen toch tegen een vaste oeververbinding hebben. Natuurlijk, de veerdienst heeft z'n charme en die zullen we zeker missen, als de WOV er is. De klim naar het dek en dan uitzien over de Schelde, de pas serende boten en het spel van licht en water. In de zomer de verkoelende wind en in de herfst het lek ker uitwaaien. Maar geef mij maar een vaste oever verbinding. Als ik op het water wil zijn, kan ik toch een bootje huren op een moment dat het mij uit komt om te ontspannen in de oneindige en heerlijke wijdsheid van het Zeeuwse waterland. Welke inwo ner van Schouwen-Duiveland zou nu gebruik willen maken van een bootje dat klaarligt om naar Katse Veer te varen, terwijl de Zeelandbrug er ligt en je met de auto rechtstreeks naar Goes kunt rijden? Tegen geen enkele oeververbinding in het Zeeuwse is in het verleden hartsgrondelijk geprotesteerd. Die van Tholen waren blij, toen eind jaren twintig een brug werd gebouwd naar het vasteland van West- Brabant. Die van Noord-Beveland vochten al voor de oorlog voor een brug tussen Kortgene en Wolphaarts- dijk. Die van Schouwen-Duiveland liepen toch ook niet te hoop tegen de Oosterscheideburg toen die werd gebouwd. Hoeveel dammen zijn er sindsdien Zeeuws Tijdschrift 11

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1997 | | pagina 13