Vlissingen 2010
Bruisend als de branding of gaat de stad naar de haaien
Het Scheldeterrein, gezien vanaf de -groene- dijk bij het Oranjebolwerk, Foto: Marjan van den Bos.
Stadskoers 2010. Onder dat motto lanceerde het
gemeentebestuur van Vlissingen dit najaar een of
fensief. Het idee was weliswaar geleend van ande
ren, maar daarom niet minder de moeite waard.
Om de lijnen uit te zetten voor de toekomst orga
niseerde het gemeentebestuur een groots opgezet
symposium voor deskundigen en een inspraakdag
voor burgers. Hoe vergaat het Vlissingen in de vol
gende eeuw, hoe moet het er uitzien in pakweg
2010? Een woonstad of toch meer een werkstad?
Koopstad of toch vooral toeristenstad? Of misschien
wel conferentie- en recreatiestad? Zegt u 't maar.
Ideeën te over, maar hoe geef je ze vorm? Ir. Evert
de longh (Vlissingen, 1948) en ir. Marjan van den
Bos (Goes 1951) denken er al geruime tijd over na.
Zij ontwikkelden een aanpak die ook in Vlissingen
zou kunnen worden toegepast. Slopen is niet al
tijd dé oplossing, herbestemmen loont wel dege
lijk, is de grondgedachte.
PETER VAN HOUTE
Dat Vlissingen een toekomst heeft, staat voor de inge
nieurs vast. Daarvoor zijn ze ook persoonlijk te zeer
verknocht aan de stad. Maar of Vlissingen in de volgen
de eeuw nog zelfstandig is, vragen ze zich af. De toe
komst van Vlissingen moet volgens hen dan ook veel
meer gezien worden in samenhang met de toekomst
van Middelburg (waarmee tenslotte al een stadsgewest
is gevormd) en die van Walcheren. Het symposium in
november in Vlissingen hebben ze zeker zinnig gevon
den maar eigenlijk had het verder moeten gaan. Vlissin
gen 2010 is óók Walcheren 2010 en eigenlijk ook Zee
land 2010, vinden ze. 'Bij het plannen maken voor de
toekomst van Vlissingen moetje naar het grote verband
kijken. Het gaat om de samenhang. Vlissingen is een
essentieel onderdeel van Walcheren en dat is op zijn
beurt weer een belangrijk onderdeel van Zeeland. Er
dienen zich binnenkort vrijwel tegelijkertijd een aantal
zaken aan: -de komst van de WOV, het verdwijnen van
de veren, verdergaande gemeentelijke herindeling,
verplaatsing van de werf van De Schelde-, die vragen
om een stevige aanpak. Je moet op een andere manier
naar de provincie kijken en het niet meer -zoals vroe
ger- zien als een eilandenrijk. En je zult nu -in samen
hang- actie moeten ondernemen, want het komt echt
niet vanzelf.'
Scheldeterrein is essentieel
Van den Bos en de longh vormen samen een ingenieurs
associatie (gevestigd in Gorinehem) die zich toelegt op
de herbestemming van karakteristieke gebouwen en
beeldbepalende stads- en landgebieden. Zoals het
Zeeuws Tijdschrift 13
