op 18 augustus 1844 van de pers rolde, bleek veel re-
belser dan de toen inmiddels vijftigjarige Zierikzeesche
Courant.
Abraham Vos had met driehonderd van zijn oom ge
leende Vlaamse ponden in 1791 zijn drukkerij opge
richt. Zes jaar later zag hij brood in de uitgave van de
Zierikzeesche Courant. De krant voerde het wapen van
de stad Zierikzee in de kop en verscheen in een iets
kleiner formaat dan toentertijd gebruikelijk was. De pa
gina was verdeeld in twee kolommen, terwijl een klein
gedeelte van de tekst dwars op de pagina werd gezet.
De krant kwam meestal tweemaal per week uit: in
het begin op dinsdag en vrijdag, maar evenals het for
maat, wisselden ook de verschijningsdagen in de loop
der jaren.
De bevolking van Zierikzee - ruim 6000 inwoners
toen- toonde zich enthousiast, maar vanuit diezelfde
bevolking werd ook diverse keren het gerucht verspreid,
dat de krant zou ophouden te bestaan. De Zierikzee
sche Courant zette echter dapper door, maar de geruch
ten hadden wel een nadelige invloed op het aantal ad
vertenties.
Door de strenge Franse censuur in de periode dat de
Bataafsche Republiek door Napoleon tot onderdeel van
bet Franse rijk was verklaard, zag de uitgever zich op 11
januari 1811 gedwongen de uitgave van de krant te sta
ken. Direct de dag na het vertrek van de Fransen uit Zie
rikzee, op 9 december 1813, verscheen de Zierikzee
sche Courant weer. In de tussentijd was wat nieuws ver
spreid door middel van een heel klein blaadje 'Feuille
d'affiches et d'annonces'.
Boekdrukker P. de Looze nam in 1844 het initiatief
tot oprichting van de Zierikzeesche Nieuwsbode, een
zogenaamde lilliputter. Dat wil zeggen een krant in mi
niformaat, vrijgesteld van het zegelrecht. Die wet werd
echter weer snel gewijzigd nadat overal in den lande de
lilliputters als paddenstoelen uit de grond schoten. In
plaats van een snelle dood te sterven, zoals veel andere
mini-krantjes, koos drukker De Looze toen maar fier
voor een maatje groter. In de feestrede in de uitgave van
1 januari 1846 werd gesproken over 'Een kleine rups
waaruit een mooie vlinder tevoorschijn komt'.
Scherpe pen
De toon van de Zierikzeesche Nieuwsbode was veel bru
taler dan die van de Zierikzeesche Courant. De nieuw
komer deed regelmatig stof opwaaien. Met vaak scher
pe pen werden politiek en samenleving bekritiseerd.
De Zierikzeesche Courant bleek zich een liberalere
invalshoek niet te kunnen permitteren. De politieke be
schouwingen van redacteur F. Nagtglas bijvoorbeeld wa
ren nog vrijzinnig. De uitgever juichte dat aanvankelijk
toe, maar moest ervaren dat deze artikelen hem com
mercieel nadeel brachten. De afkeuring van de 'mannen
van gezag' in de stad was zo groot, dat de redacteur be
sloot zijn werk te beëindigen.
Na 1 januari 1851 beperkte de Courant zich vrijwel
uitsluitend tot nieuwstijdingen. Het stadsbestuur, waar
van de Courant altijd zo stipt de berichten had ge
plaatst, besloot zelfs haar mededelingen per 1 januari
1870 in de populairdere Zierikzeesche Nieuwsbode te
gaan plaatsen.
Saillant detail in dit opzicht: Het gemeentebestuur
van Schouwen-Duiveland heeft onlangs, op basis van
een gunstiger offerte, na 127 jaar besloten de gemeen
telijke berichten met ingang van 1998 in huis-aan-huis-
blad Ons Eiland te publiceren. Voorlopig als proef voor
een jaar.
De persen van de Zierikzeesche Nieuwsbode draaien al 153 jaar Foto: Marijke Folkertsma.
