Met respect voor de
Molukse traditie
Pelaschap
De zangstemmen van Calua: Dick Wattimena (midden), Claudia Coomans (links) en Henriëtte Hannewijk (rechts). Foto: Addie Lekawaël
De naam verwijst naar de kleur van een koffielikeur:
lichtbruin. Een symbool voor de samenstelling van
de groep. Calua telt muzikanten van Molukse, Indi
sche en Nederlandse afkomst. In een verhouding
PETER VAN HOUTE
De Molukse liedjes (Lagu Lagu) zijn ware traditionals.
Van oudsher worden ze gezongen en telkens weer over
gedragen, van generatie op generatie. Ze zijn geworteld
in de Molukse cultuur, staan in een traditie die ook veel
te maken heeft met de Oosterse opvoeding in het alge
meen en de Molukse in het bijzonder. En die is duidelijk
anders dan de westerse. 'Het belangrijkste is de fami
lie', zegt Dick Wattimena (34) uit Middelburg, de zan
ger van Calua. 'Vader, moeder, de kinderen, opa's en
oma's. Dat zijn de belangrijkste personen in je leven.
Die komen altijd terug en daar komt steeds veel emotie
3:3:3. Het lijkt symbolisch voor de harmonie die ook
hun muziek kenmerkt. Traditionele Molukse lied
jes in een eigentijdse zetting. Dat is het repertoire.
Voor het eerst nu ook vastgelegd op cd: 'Dari Si Dan'.
aan te pas. je voelt gewoon wanneer iemand in de zor
gen zit, of iets nodig heeft. En dan probeer je daar iets
voor te doen, je steentje bij te dragen aan het welzijn
van die andere, de naaste.'
Het gevoel voor de ander gaat verder dan de eigen fami
lie. Dat heeft een historische oorzaak. 'Op Ambon en de
andere Molukken leefden mensen vroeger in stamver
band, in kampongs. Maar heel vroeger waren de verhou
dingen tussen die verschillende kampongs niet altijd jo
fel. Er was nogal eens strijd, bijvoorbeeld om een bruid
Zeeuws Tijdschrift 31
