Berserik, Vtissingen, acryl op
masonite, 1976.
woonde Boulevard de Ruyter, een paar huizen voorbij het
Belgische Loodswezen, en een oom van moederszijde,
de fotograaf Lo Dert, had zijn zaak op de Nieuwendijk.
Hij was de maker van de destijds zo bekende foto van de
schuimende vloedgolf die tegen de stenen muur van de
boulevard omhoogschiet. Ikzelf woonde boven op de
zeedijk van Borsseie. Van daaruit kon je bij helder weer
het standbeeld van Michiel door een verrekijker duide
lijk zien staan.' Warren sloot zijn verhaal af met de woor
den: 'Zullen we dan nu gaan kijken naar het recente
werk van een van die benijdenswaardige kunstenaars die
tot op hoge leeftijd volop actiefis gebleven, een man
die we stiekem toch wel een beetje als een ere-Zeeuw
beschouwen?'
Wandelend door de expositieruimte, kijkend naar al
die fijne, veelal met acryl geschilderde werken, naar
bekende en onbekende (maar altijd wel herkenbare)
plekjes, ben ik mij bewust van mijn liefde voor het land
van de zee. Meer dan zeventig schilderijen, etsen, teke
ningen en schetsboekbladen getuigen van Berseriks
band met het water. De tekeningen zijn ter plekke ge
maakt. Zij vormen de basis voor wat in het atelier werd
uitgewerkt, want - aldus Berserik - 'de werkelijkheid is
een opeenhoping van kleinigheden die aanhoudend op
een zeef gelegd moeten worden om uiteindelijk een
essentie over te houden.'
Als steeds is de expositie in het museum prachtig
ingericht. Met de schilder kijk ik mee onder het tipje
van de sluier door die wordt opgelicht over een in de
verte wachtend briezig paradijs.
T/m 2 juni 1998: Hermanus Berserik. Voor anker in
Domburg. Schilderijen en etsen. Marie Tak van Poortvliet
Museum, Ooststraat 10a, Domburg. Dinsdag t/m zon
dag 13.00 - 17.00 uur.
Berserik, Wagons aan zee
(RTM), acryl op linnen,
1997.
Zeeuws Tijdschrift 19
