Walvis
Verwachting
dueel, met een 4-wheel-drive. Thee met yakboter ja. De
keuken van het land. Ik vond yakvlees erg lekker, maar
na acht dagen ga ik toch verlangen naar een Big Mac. Bij
een trektocht - alleen met mijn vriendin, een gids en
een drager - gingen de kippen levend mee en onderweg
op het blok. De nachtmarkt in China is een heel andere
belevenis. Daar loopje door een straat met veertig
kraampjes. Elk kraampje is een uitstalling van de meest
wonderlijke gerechten. Je koopt hier en proeft daar. Zo
eet je veel verschillende dingen, zonder echt te weten
watje eet. Maar lekker is het wel.'
'In wezen is het niets voor mij om naar het hoge Noor
den te gaan, maar ik heb me eens laten overhalen om
met vier andere mannen te gaan vissen in Alaska. Vooral
verse zalm zouden we gaan vangen. De roze zalm von
den we al snel gewoontjes. Het leuke was dat we om
beurten kookten en al die vijf mannen hadden zo hun
eigen manier van vis bereiden. We hebben gerookte
zalm in reepjes mee naar huis genomen, vacuüm ver
pakt. Ook hier smaakte het zalig. Een heel bijzondere
vakantie is het geweest. Ik heb daar een walvis uit het
water zien springen, zo los van het water kwam-ie. Als
ik de garantie had dat ik dat weer zou zien, zou ik di
rect mijn vriendin meenemen. Dat is zoiets
overweldigends!'
'Als je dan in Nepal bent en er zijn vrijwel alleen
maar linzen, dan genietje toch meer van de luxe om je
heen wanneer je weer terug in Nederland bent. Ik ben
een uiterst tevreden mens: ik heb veel gezien.'
Voor zijn werk als theaterdirecteur ziet Twan Robbeson
beroepsmatig veel theatervoorstellingen in eigen thea
ter en daar buiten. 'Ik ben in Mondragon voor elke
voorstelling, laat de mensen binnen, laat hun weten dat
ze welkom zijn, een speciale avond tegemoet gaan. Ik
kijk naar de voorstelling en erna ben ik in het theater
café. Zo zie ik ongeveer 140 voorstellingen per theater
seizoen in ons eigen theater met daarna 140 keer na
praten in het theatercafé. Het is geen opoffering: ik ben
een echt gezelligheidsdier. Ik wil weten hoe de voorstel
ling is geweest. Mijn smaak is niet van belang. Het gaat
erom: wat wil het publiek? En in elk genre kun je zoe
ken naar kwaliteit.'
'Tot nu toe was het aanbod in Zierikzee vrij behou
dend. Ik probeer voorzichtig daar wat verandering in te
brengen, mensen over te halen om ook eens iets anders
te gaan zien. Kijk, theater is net als eten, als je iets
bekends bestelt als zalm bijvoorbeeld, heb je daar een
bepaalde verwachting bij. Als het niet zo smaakt als je
verwachtte, valt de zalm of de voorstelling tegen. Als
het wel zo was als je dacht, ben je wel tevreden, maar
niet verrast. Bestel je echter iets onbekends, dan sta je
open voor wat komen gaat. Je bent benieuwd hoe het
zal smaken, hoe de voorstelling zal zijn. Dan heb je bij
voorbaat al meer plezier. Het enige dat kan gebeuren is
dat het tegenvalt. Maar dan heb je het in ieder geval
geprobeerd en ben je weer een ervaring rijker.'
Het nagerecht:
Sorbet a la kameel
Pisang-nougatijs met rumrozijnen
'Het ziet er niet alleen mooi uit, maar het is ook nog
lekker. Dat hebben ze goed voor elkaar', prijst Twan
De Kameel. Zijn sorbet lijkt wel een herfststukje:
de rood-paarse bollen ijs liggen op bruine, gebogen
grote, dunne koeken. Op het vierkante bord strepen
met blauwe en rode saus. Ook het pisang-nougatijs
wordt geserveerd met de koek - die nog het meest doet
denken aan een gesuikerd en gestold flensje - maar dan
in repen. Het ijs is verrukkelijk.
'Een avondje uit is steeds vaker een combinatie van
eten en theater. Nee, eten na de voorstelling is niet
Nederlands. Ervoor gelukkig steeds vaker wel. Je hebt
de horeca hard nodig als theater om goed te draaien.
Maar ik probeer er dan ook echt iets speciaals van te
maken, niets aan het lot over te laten. Theater begint
aan de deur, op de rode loper. En als er een Chinese
voorstelling is, is er ook een Chinees menu compleet
met muziek in die sfeer.'
'Ik vind het leuk om te pionieren. Om te kijken wat
er mogelijk is, creativiteit uit te buiten. Sommige din
gen heb ik snel gezien. Je hebt afwisseling nodig om
gemotiveerd te blijven. Wat ik leuk zou vinden? Cham
pagne schenken in de pauze van de voorstelling. En een
zomeravondconcert in de museumhaven van Zierikzee.
Deze haven is toch veel mooier dan de Prinsengracht in
Amsterdam? Nou dan!'
Zeeuws Tijdschrift 45
