expositie. Margreet was er blij mee. Ze hoort graag wat
anderen van haar werk vinden en Nico Out waardeert ze
vooral omdat hij ook heel goed de ontwikkeling in
iemands werk in de gaten houdt.
Van het balloteren heeft Margreet weinig gemerkt.
'Ik kreeg een briefje dat ik zonder problemen was toe
gelaten.' Dat maar weinig jonge kunstenaars lid zijn van
de Zeeuwse Kunstkring acht ze niet zo verwonderlijk.
'Er zijn er toch relatief ook maar weinig in Zeeland?' Lid
zijn van de Kunstkring biedt veel meer dan de mogelijk
heid om twee keer per jaar te exposeren, volgens Mar
greet. Onderlinge contacten met andere kunstenaars en
de initiatieven die daaruit voortvloeien, acht ze nog veel
belangrijker.
Ze komt direct met mooie voorbeelden. Samen met
Leen van Duivendijk zette ze het project De Cirkel op.
Het was een expositie in onaffe woningen die net water
en winddicht waren in de wijk Paauwenburg in
Vlissingen. Opdrachtgever Woonwijze Zuid-West zag
wel wat in het idee om tijdens de bouwvakantie een
tentoonstelling te houden in enkele huizen in aanbouw.
Normaliter komt kunst pas als finishing touch, nu wer
den de zaken omgekeerd.
De samenwerking met Van Duivendijk beviel goed.
Een vervolg lag voor de hand. Dat heette 'Artis in Zierik-
zee'. Margreet kwam op het idee een beeldenroute in
de tuinen voor de woningen aan de Drie Koningenlaan
in te richten. Er werden nog enkele kunstenaars, ook
van buiten de Kunstkring voor uitgenodigd. De meeste
bewoners toonden zich enthousiast en het project trok
veel belangstelling. 'Wij zijn niet de enigen hoor. Er zijn
Margreet Leijdekker, Salzburg V, 1992, 86x61 cm.,
gemengde technieken.
binnen de Kunstkring veel meer onderlinge initiatieven',
haast Margreet zich te zeggen.
Ze volgde vier jaar geleden Saskia Eggink op in het
algemeen bestuur. 'Voor mij is belangrijk met welke men
sen ik in zo'n bestuur zit. Tot nu toe heb ik de ervaring
dat ik goed met ze kan samenwerken. Er is ook ruimte
voor nieuwe ideeën.' Ook hier heeft ze voorbeelden van:
elk lid dat exposeerde, nodigde een gastexposant uit
(1995); kunstenaars uit Weert te gast (1996); bij de inrich
ting van de kerstexpositie samenwerking met vormge
vers, designers, antiek- en meubelwinkel (1997). Ook was
er de afgelopen zomer de groepsexpositie van de
Zeeuwse Kunstkring in Weert als tegenbezoek naar aan
leiding van de kerstexpositie in 1996.
De ballotagecommissie is weer een ander verhaal.
Weet ze het dan zelf zo goed, dat ze werk van anderen
kan beoordelen? 'Die kritiek kun je inderdaad krijgen,
maar die komt meestal van leden die zelf spontaan druk
bezet zijn, als er mensen voor de ballotagecommissie
worden gevraagd,' zegt Margreet die deze verantwoor
delijkheid niet uit de weg wil gaan. Ze heeft inmiddels
acht keer mee beoordeeld binnen de ballotagecommissie.
Natuurlijk waren er ook afwijzingen en dat doet soms
pijn. 'Ik heb een keer een boze dame aan de telefoon
gehad en een brief ontvangen van een mevrouw die het
er niet mee eens was, dat haar man niet werd toegelaten.
Maar afwijzen doe je niet met de botte bijl. Je moet heel
zorgvuldig beoordelen en met een heldere motivatie
komen. Soms is er aanleiding te adviseren het een vol
gend jaar nogeens te proberen, omdat je een bepaalde
ontwikkeling verwacht. Maar als je ziet dat het toch nooit
wat wordt, moetje de zaken niet mooier voorspiegelen
dan ze zijn. Soms is er discussie of iemand een te
verwachten ontwikkeling maar binnen de Kunstkring
moet doormaken. Zelfben ik daar tegen. Het is gemakke
lijker iemand toe te laten dan er vanaf te komen.'
De ballotagecommissie bestaat uit vijf mensen, vier
leden van de Kunstkring en een onafhankelijk voorzitter.
Margreet stelde een nieuw regelement op voor de
ballotagecommissie. Daarin omschrijft ze duidelijk de
vormvoorschriften waar een aanvraag om geballoteerd
te worden aan moet voldoen. Uit pragmatische overwe
gingen pleitte ze voor het scheppen van de mogelijkheid
in incidentele gevallen een ad hoc-lid op te roepen. 'Het
bleek in de praktijk vaak zo'n getrut om alle leden van
de ballotagecommissie bijeen te krijgen. Als het echt
niet lukt, heeft de voorzitter nou de vrijheid dat ad hoc-
lid op te roepen voor een eenmalige ballotage. Dat
blijkt veel beter te werken.'
Al met al veel onbezoldigde uren die Margreet in
haar werk voor de Kunstkring steekt. Ze doet het met
veel plezier, maar heeft inmiddels wel besloten haar
bestuurswerk met ingang van 1 januari 1999 aan een
opvolger over te dragen. Het werk in de ballotage
commissie wil ze nog wel blijven doen. Een groepje
bejaarden? 'Een groot deel van onze leden is inderdaad
al wat ouder, maar zolang het aantal aanmeldingen per
jaar nog toeneemt, heeft de Zeeuwse Kunstkring zeker
nog bestaansrecht.'
34 Zeeuws Tijdschrift
