(VoorHeen De Vesten VerLICHT) van Willy van Meegen
oorspronkelijk een groep van pure amateurs die in 1997
aansluiting heeft gezocht bij Trechter 5. De Stichting
kwam in 1998 met het initiatief voor een project in de
AKF-hal. De hal werd omgevormd tot tentoonstellings
ruimte. Een deel van de ruimte was bestemd voor video
presentaties, deels in opdracht vervaardigde eigen pro
ducties en deels gehuurd onder het motto Er Gebeurt zo
Weinig aan Video Kunst In Nederland. Natuurlijk kreeg
de expositie meteen commentaar: 'dat was geen kunst
om met subsidie van de gemeente video's te laten komen.
Alsof je subsidie niet anders kon besteden!' Het thema van
de tentoonstelling was: visioenen, dromen, hallucinaties,
met de artistieke titels: Vliegende Mannen en Fly AKF. De
hal, die als bedrijf reeds lang had geslapen, is door de
kunst zelfs weer even tot leven gewekt. Zo hebben we
hier een zeldzaam geval van kunst als gangmaker voor
economie! Hoe vaag de opzet van de expositie ook klinkt!
Trechter 5 is in 1999 qua beeld een horizontale lijn,
met de prachtige naam QUES TD, zo recht als het Zeeuwse
landschap, alleen onderbroken door een verhoging, zijn
de Het Platform, naar onder toe taps toelopend, zoals
een fatsoenlijke trechter betaamt. Het raffinement zit
hem daar in dat je bovenin de Trechter de ingrediënten
gooit, dat is de inbreng in de discussie, en dat die zaken
dan vanzelf naar beneden zakken, en tenslotte worden
aangestampt. Het project Trechter in '99 is drievoudig:
het is digitaal (een Internetsite), verder een bureau met
een telefoon en een aantal mappen, en tenslotte concreet
een platform, een podium van ijzer of zo, op een opleg
ger, waarop je kunt optreden of discussiëren, of zomaar
voor paal kunt staan. Het project begint op Koninginne
dag. Het Platform gaat dan uit rijden, horizontaal dus
om de ervaringen die verticaal vallen op te vangen.
Verder haast ik mij te melden dat Trechter 5 in
samenwerking met het al hooggeprezen VHDVV de
afgelopen zomer de drijvende kracht is geweest achter
het project Maria Magdalena, een total art performance
rond de bekende heilige. Het project omvatte een tentoon
stelling in het Museum voor Noord- en Zuid-Beveland,
een presentatie van het werk van vier kunstenaars Europa-
wijd op hetzelfde thema, en een afsluitend symposium
onder leiding van Paul Wauters, met lezingen, declama
tie, zang en dans. Ook enkele publikaties onderstreepten
het serieuze, wetenschappelijke aspect. Erg interessant was
de lezing van Jaap Goedegebuure over Maria Magdalena in
de literatuur. Het spirituele leven rond Maria Magdalena
niet te vergeten werd behoorlijk gereanimeerd door de
congregatie van de Zwarte Vrouwen, de religieuzen van
de Heilige, voor korte tijd nieuw leven in te blazen.
Geheel voor het plezier van de actualiteit (en Ernst
Jan Rozendaal) vermeld ik nog dat Trechter 5 dit jaar de
Prijs van de Culturele Raad Goes heeft gekregen.
Heel anders gaat het er bij galerie Van den Berge toe.
Het is een commercieel bedrijf dat draait met provinciale en
gemeentelijke aankoopsubsidie. De wethouder G. Herebout
vond indertijd dat er een goede galerie moest komen.
Dat is best gelukt: de zaak heeft landelijke bekendheid,
en zit ook stevig in de Zeeuwse markt. Er worden zeven
(groeps)tentoonstellingen per jaar gehouden, daarvan
eenmans-, tweemans- en groepstentoonstellingen. Bij
openingen komt zo'n 50 man opzetten. Verder vertegen
woordigt de galerie vijftien kunstenaars uit het land, van
wie ook werk in voorraad wordt gehouden. Tom van den
Berge is een rasondernemer die binnenkort ook een klei
ne galerie in het nieuwe Kunstencentrum (de voormalige
Willem-III Kazerne) in Vlissingen wil openen. Zijn voor
naamste doelstelling is echter de communicatieve factor
te versterken. In het geval van zijn galerie betekent dat:
een groep kunstenaars en kunstverzamelaars bijeen te
halen die op elkaar zijn afgestemd. Verstaanbaarheid in
de kunstwereld is in een tijd waarin chaos en anarchisme
heersen, een groot probleem. Een jammer is dat Van den
Berge in Goes en wijde omgeving de enige echte galerie is.
Of het moet De Hoekweide in Wolphaartsdijk zijn, die
minder grensverleggend werkt maar zeker een eigen
publiek bedient.
Anders is dat met het TMNGHBK (Tijdelijk Museum
Niet Gevestigde Hedendaagse Beeldende Kunst) van
Gerard Marinus Verkerke (en even geleden nog de jour
nalist Henk Postma) in De Prins van Oranje gesteld.
Deze leegstaande schouwburg, de jongste schaamlap van
de gemeente Goes, is in beslag genomen door een troep
kunstenaars, voor een deel van goeie Goese teelt, voor
een deel 'nomadisch' (Verkerke). Binnen bloeit de beel
dende kunst van woensdag tot en met zondag. Boven
dien worden er regelmatig muziekoptredens verzorgd.
De foyer is muziektempel geworden, nadat de zaal zo
ongeveer ondergronds is gegaan om een perfecte geluids
isolatie te bereiken. De buurt die eerst bezwaar maakte
tegen de overlast - waardoor de gemeente de zaak tot
haar vreugde kon sluiten - is blij met het TMNGHBK. Er
is zelfs een exposant die bovenop De Prins woont en nu
45 Zeeuws Tijdschrift 2/99
