Johnny Beerens, Cebroken Cirkel (nog niet voltooid), zand,
grit, acrylverf, eitempera en olieverf op doek, 175 x 480 cm.
Foto Johnny Beerens.
delpunt van de tentoonstelling in Domburg vormt, laat
een soort oerlandschap zien dat adembenemend echt,
bijna betreedbaar lijkt. De kenmerkende Hollandse wol
kenlucht erboven komt terug aan de andere zijde. Als
men de triptiek sluit, doemen daarvoor de gestalten van
een Adam en een Eva op. Zij staan naakt en kwetsbaar in
een bijzonder licht, de weerschijn ervan weerspiegelt hen
op een strand waar het water zojuist nog overheen moet
zijn gegaan. De triptiek is een houten lijst, met zinkplaat
belegd, het doek is bewerkt met zand, grit, acrylverf,
eitempera en olieverf. Voor Johnny Beerens is dit werk
een weergave van zijn speurtocht naar de onverbloemde
realiteit, puurheid, naar het ontstaan, ook in bijbelse zin.
Hij noemt zijn werk zwaar, en wat hem als kunstenaar
drijft zo mogelijk nog zwaarder. De aarde staat centraal:
de grond waarop en waaruit wij geboren worden,
waarop wij wonen, werken, leven, die wij bewerken en
vervullen en waarin wij begraven worden, de aarde die
wij vervullen, het begin - het einde
Genesis naderde de voltooiing; daarnaast begon de
kunstenaar aan een opdracht van Heineken Nederland BV,
een project dat vermoedelijk tot de tweede helft van het
jaar 2000 zal duren. Korenveld, met de prachtige onderti
tel 'Veld van hoop en liefde', wordt een paneel van zo'n
280 cm hoog en zo'n 1450 cm breed. Beerens kreeg vol
ledige vrijheid wat het ontwerp betreft. Ook hier komt de
letterlijke en figuurlijke gelaagdheid tot uiting: gerst als
grondstof voor het bier en als eeuwenoud symbool voor
de kringloop van het bestaan. Deze laatste betekenis ver
sterkt Johnny Beerens door beweging te construeren. De
gerst wuift van links naar rechts, van neervallend naar
oprijzend, als een hoopvol gebaar voor de toekomst, nog
eens versterkt door het lage standpunt dat wordt ingeno
men. Het geheel is indrukwekkend en roept al vanaf het
ontwerp ogenblikkelijk het verlangen op te zien waar het
een plaats zal krijgen. Dat zal 'een geavanceerde high-tech
omgeving van glimmend roestvrij staal en strakke rode
zuilen, bijna als een kathedraal, zijn', vertelde Beerens.
'Is er een groter contrast en tegelijk aanvulling denkbaar
dan deze confrontatie tussen de oerwereld en het cultuur
landschap?' De beweging schuilt al in de grondering, is
meegenomen in de structuur van de verf. Laag over laag
16 Zeeuws Tijdschrift 3/99