Johnny Beerens, Cebroken Cirkel (nog niet voltooid), zand, grit, acrylverf, eitempera en olieverf op doek, 175 x 480 cm. Foto Johnny Beerens. delpunt van de tentoonstelling in Domburg vormt, laat een soort oerlandschap zien dat adembenemend echt, bijna betreedbaar lijkt. De kenmerkende Hollandse wol kenlucht erboven komt terug aan de andere zijde. Als men de triptiek sluit, doemen daarvoor de gestalten van een Adam en een Eva op. Zij staan naakt en kwetsbaar in een bijzonder licht, de weerschijn ervan weerspiegelt hen op een strand waar het water zojuist nog overheen moet zijn gegaan. De triptiek is een houten lijst, met zinkplaat belegd, het doek is bewerkt met zand, grit, acrylverf, eitempera en olieverf. Voor Johnny Beerens is dit werk een weergave van zijn speurtocht naar de onverbloemde realiteit, puurheid, naar het ontstaan, ook in bijbelse zin. Hij noemt zijn werk zwaar, en wat hem als kunstenaar drijft zo mogelijk nog zwaarder. De aarde staat centraal: de grond waarop en waaruit wij geboren worden, waarop wij wonen, werken, leven, die wij bewerken en vervullen en waarin wij begraven worden, de aarde die wij vervullen, het begin - het einde Genesis naderde de voltooiing; daarnaast begon de kunstenaar aan een opdracht van Heineken Nederland BV, een project dat vermoedelijk tot de tweede helft van het jaar 2000 zal duren. Korenveld, met de prachtige onderti tel 'Veld van hoop en liefde', wordt een paneel van zo'n 280 cm hoog en zo'n 1450 cm breed. Beerens kreeg vol ledige vrijheid wat het ontwerp betreft. Ook hier komt de letterlijke en figuurlijke gelaagdheid tot uiting: gerst als grondstof voor het bier en als eeuwenoud symbool voor de kringloop van het bestaan. Deze laatste betekenis ver sterkt Johnny Beerens door beweging te construeren. De gerst wuift van links naar rechts, van neervallend naar oprijzend, als een hoopvol gebaar voor de toekomst, nog eens versterkt door het lage standpunt dat wordt ingeno men. Het geheel is indrukwekkend en roept al vanaf het ontwerp ogenblikkelijk het verlangen op te zien waar het een plaats zal krijgen. Dat zal 'een geavanceerde high-tech omgeving van glimmend roestvrij staal en strakke rode zuilen, bijna als een kathedraal, zijn', vertelde Beerens. 'Is er een groter contrast en tegelijk aanvulling denkbaar dan deze confrontatie tussen de oerwereld en het cultuur landschap?' De beweging schuilt al in de grondering, is meegenomen in de structuur van de verf. Laag over laag 16 Zeeuws Tijdschrift 3/99

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1999 | | pagina 18