Johnny Beerens, werkend aan de onderste druppel, waarin bij wijze van signatuur een minieme reflectie van de kunstenaar is te zien, van de muurschildering op de watertoren in Oostburg, 1995. Foto Peter Nicolai. Voor Johnny Beerens heeft het wondteken op de toren een bijbelse symboliek, aldus Marjon Sarneel in de mooi verzorgde en boeiende uitgave Johnny Beerens (1998). Beerens gebruikt de bijbelse symboliek om ons op het spoor te zetten van de diepere betekenis van zijn werk. Dat geldt bijvoorbeeld ook voor de graansilo bij de vis sershaven van Breskens. Johnny Beerens beschilderde die over een oppervlakte van zo'n 500 m2 met de vruch ten van de aarde: vis uit de zee en (de ingrediënten voor) brood van het land, zeven 'vruchten' in totaal. Een bijbels getal, en zo gezien volgens Marjon Sarneel te lezen als 'een hartstochtelijk pleidooi om stil te staan bij een eer lijke verdeling van de vruchten van de aarde.' Bijzonder is, dat je je door de bijbelse symboliek kunt laten leiden, maar dat je die vervolgens ook weer kunt loslaten. Beerens' kunstwerken zijn autonoom, zij zijn een onderdeel van wat zich tussen hemel en aarde bevindt en iedereen kan zich daar op zijn eigen wijze aan spiegelen. Beerens' kracht schuilt, afgezien van zijn technisch meesterschap, onder meer daarin dat hij het verlangen naar die spiegeling oproept. Johnny Beerens, Levensbron, 1995, muurschildering op water toren (55 m hoog) in Oostburg. Foto Peter Nicolai. wordt geschilderd; dikke lagen verf vermengd met fijne en grove marmerslijp, met zilverzand en met het nog iets grovere gemalen glas. Met een eindeloos geduld en een bewonderenswaardige precisiteit streeft Beerens zijn doel na. De watertoren Mijn terugreis ging over Oostburg om de watertoren te zien. Levensbron (1995), Beerens' muurschildering op de 55 meter hoge toren, vormt één geheel met de toren. Zij lijkt van een bedriegelijke eenvoud, de natuurlijke toevoeging - de enig juiste toevoeging - om de water toren compleet te maken. Uit een scheur onder de kraag vallen enkele druppels water in een eeuwig stilstaande beweging naar beneden. Voor mij symboliseren zij met de toren de droom van de mens het hogere te raken, een harmonie tussen hemel en aarde te vinden, en tege lijkertijd verwijzen zij naar het menselijk onvermogen - wakker worden met een betraand gelaat. De droom, geworteld in de aarde en daarbovenuit stijgend, weegt het zwaarst. 17 Zeeuws Tijdschrift 3/99

Tijdschriftenbank Zeeland

Zeeuws Tijdschrift | 1999 | | pagina 19