na exterieur interieur
Vorming
Zijn opleiding kreeg Johnny Beerens aan de Academie
voor Beeldende Vorming in Tilburg (1988-1993).
Aanvankelijk schilderde hij mensen in een wijds en
leeg landschap dat aan Zeeuws-Vlaanderen deed denken,
op de Academie verschoof het accent naar de visser en
zijn vangst en meer recent zijn het land, de oogst, de
nagelaten sporen van het werk op het land en de zee
weringen beeldbepalende motieven geworden, aldus
Frank Hoenjet, conservator hedendaagse kunst van het
Gemeentemuseum in Helmond, in 1994. 'De intensiteit
die Beerens in deze doeken en tekeningen legt, komt tot
uitdrukking in de behandeling van het materiaal. Laag
over laag geschilderd, in eitempera, zand en olieverf,
vermengd met gemalen schelpen, en afwisselend trans
parant en dekkend bouwt Beerens schilderijen op met
een doorleefde huid. Beerens draagt geen verloren,
nostalgische boodschap uit, maar legt de eeuwige waar
den en vooral de sublieme kracht van het landschap en
de menselijke sporen op verstilde en eigenzinnige wijze
vast.'
Gebroken Cirkel is een nog niet voltooid werk van
Johnny Beerens. In de brochure is een afbeelding ervan
opgenomen. Ook hier werden de materialen zand, grit,
acrylverf, eitempera en olieverf gebruikt. De afbeelding
heeft iets surrealistisch; er in werkelijkheid voor staan
- het doek meet 175 bij 480 cm - moet die indruk wel
versterken en de nieuwsgierigheid prikkelen. Het zou
me niet verbazen als dan onvermijdelijk het verlangen
opkomt het schilderij binnen te stappen.
Het is opvallend hoe gefascineerd de beschrijvers
van Beerens' werk zijn. Ik betrap mijzelf er ook op. 'Een
beetje Beerens' is kennelijk niet mogelijk. Hoe represen
tatief daarvoor is de tentoonstelling in Domburg?
Domburg
Schilderijen en aquarellen/pastellen, de laatste onder
meer uit Bretagne, zal men in de tentoonstellingsruimte
aantreffen. De inmiddels voltooide triptiek Genesis heeft
er, zoals gezegd, een centrale plaats toebedeeld gekregen.
Rond dit werk hebben de schilderijen Zeewering (1992/93),
Danza della Terra nr j (1996), Verdronken Land (1994/96),
Oergrond (1995/96), Hemel en Aarde (1995/96) en Frame
(ca 1995/96) een plek gevonden. Oerlandschappen en
cultuurlandschappen, die evenzeer doorweven zijn van
symboliek. Kluiten omgeploegde aarde naast basaltblok
ken van een zeewering en nagelaten sporen in het land.
Het landschap is niet meer los te denken van het mense
lijk ingrijpen. Beerens probeert daardoorheen tot het oer-
landschap te komen, het onveranderlijke, de kern. Zoals
de loop der tijden het landschap vormt, zo bewerkt hij
zijn doeken. Talloze malen brengt hij lagen verf aan en
haalt hij die - gedeeltelijk - weer weg. Hij experimenteert
met materialen tot de verfhuid de doorleefdheid heeft
bereikt die hij zoekt. Op de werken die in het Marie Tak
van Poortvliet Museum worden geëxposeerd, is dat op
bijna adembenemende wijze te zien. In Beerens' schilde
rijen staat de relatie met de natuur voorop; in zijn muur
schilderingen is de relatie tussen beeld en gebouw bepa
lend. Het wordingsproces van die schilderingen is in het
museum te volgen aan de hand van een achttal foto's
met tekst.
Naast de fotoreportage zal in de eerste plaats de
bezoeker zelf de verbindende factor zijn in dit contact
tussen mens en natuur, zijn bezoek een danza della terra.
Zo is ook de titel van deze tentoonstelling gelaagd en
dekt hij de lading. 'Danza della Terra' belooft veel en lijkt
een unieke kans de meervoudige facetten van het werk
van Johnny Beerens te leren kennen.
bas mar de jager b.v.
kerkplein 57 postbus 19 4420 AA kapelle
telefoon 0113 343810 fax 0113 341006
18 Zeeuws Tijdschrift 3/99
