Vlissingen en kijk naar de zee! Daarna de weekboodschappen doen, dat kost een
uur. En dan heel langzaam naar huis en goed kijken onderweg: een reiger... een
torenvalk je...! Boodschappen uitpakken, afwassen, de was in de machine en de
'oude' was opvouwen. Bedden opmaken, telefoon aannnemen, mensen helpen
die voor de winkel komen... Een vriendin ontvangen en even praten, kopje koffie,
eten maken. Was uit de machine, de douche en de wc even een 'klein' beurtje
geven (er komen logés), en de logeerkamer in orde brengen. Aardappelen schil
len, groente schoonmaken, een sausje maken en in de koelkast zetten... Alles
voor de soep schoonmaken, thee zetten, even bellen naar een jarige vriendin.
Een verhuurschema maken voor het huis in Zoutelande (is nodig voor de VW).
De trap even meestoffen, ik moest toch naar boven om iets te halen. Daar is de
post, gauw alles lezen. Een paar tijdschriften... geen tijd, morgen of vanavond...
Het strijkgoed leg ik in de gang op de schoenenkist, dat kan niet vandaag. De
keukenvloer moet trouwens nodig gedweild... nu ja... snel even een emmer, een
sopje... Zal ik de gootsteen even meeschuren? Kan nog net voor we thee gaan
drinken. O ja, ik moet nog naar de groenteman om appels en shag... Maar éérst
deze brief afmaken. Het is bijna vier uur, ik brand een kaars en zet een mooie
plaat op. Muziek van Vivaldi, de lievelingsplaat van mijn vader.
Dat idee van een te publiceren brievenboek spreekt me helemaal niet aan.
Het lijkt me afschuwelijk om brieven naar iemand te gaan zitten schrijven met
in mijn achterhoofd de wetenschap dat alles wat ik zeg, later door iedereen gele
zen kan worden. Liever niet dus. Wel brieven schrijven, want dat doe ik graag.
En het idee van u om deze brieven in een fles te stoppen en aan het water toe te
vertrouwen vind ik prachtig! Marten Toonder zou hierbij optekenen: 'Dat had
een idee van mij kunnen zijn!'
Vooral die fles goede wijn zal ik onthouden. Zonder echt drankzuchtig te zijn
moet ik u bekennen dat ik een goede fles wijn altijd wel zie zitten, en met plezier
ook vaak situaties bedenk waarin wat gevierd moet worden!
Over vieren gesproken: afgelopen zondag is mijn bloemlezing gedichten
Landgrens, in Bergen op Zoom ten doop gehouden. Voor dit feest had ik mij in
een blauwe jurk gehuld, en mijn haar een vrolijke toets gegeven met een vlechtje
en een lintje en zo.
In de kast boven heb ik een heel assortiment maskers hangen (die spaar ik al
jaren), en ik had de aardigste glimlach opgezocht die ik heb. Deze glimlach is het
succes van mijn verzameling. Maar ik moet erbij zeggen dat, wanneer je zo'n
masker lang ophebt, het wel erg gaat knellen! Ik was dan ook blij toen ik weer
lekker achterin de auto zat op weg naar huis, waar ilc het voorzichtig in mijn tas
kon stoppen zonder dat iemand het zag, en mijn heerlijke afgedragen eigen
gezicht weer op mocht.
Wanneer u volgende maand in Goes bent, zal ik u met plezier in Biggekerke
ontvangen. De logeerkamer heeft een gezellige leeslamp en een hele rij interes
sante boeken. Dus u hoeft zich, als u soms 's nachts niet slapen kunt, niet te ver
velen.
Ook een bezoek aan WestkapeUe trekt me aan, en ik ben benieuwd wat u mij
allemaal gaat laten zien. Natuurlijk ken ik Westkapelle goed. Maar het is voor mij
denk ik een heel ander dorp dan het voor u is. Ik vind het eigenlijk helemaal
geen mooi dorp. Het lijkt me ook een beetje saai om er te wonen. Ik woon liever
Johanna Kruit, Landgrens
(Bergen op Zoom,
Uitgeverij Wel 1982).
37 Zeeuws Tijdschrift 3/99
