is: woorden willen vangen maar niet weten hoe. Het alfabet is dan te kort om te
kunnen zeggen wat je voelt.
U zult mij waarschijnlijk wel erg serieus vinden. Ik ben nog wel geen 77 jaar,
maar wat is leeftijd? Het betekent net zo weinig als een naam. Shakespeare zei
dat al. En ik denk dat leeftijd zelfs nog minder een rol speelt dan een naam.
Want bij een naam denk je onherroepelijk aan iemand, maar bij een leeftijd niet.
Hooguit zeg je, nou èn?
U zegt dat u me erg jong vindt, Ik vind dat ik al aardig oud ben, maar wat is
oud of jong? Leeftijden zijn alleen maar belangrijk omdat ze te maken hebben
met de dood, denkt u niet? Als iemand zegt dat hij 24 jaar is, kun je daarbij den
ken: "dan kan hij nog makkelijk 50 jaar mee'. Maar als iemand zegt: 'ik ben 80
jaar' kun je denken: nou, die kan met een béétje geluk nog wel wat jaartjes mee.
Maar we denken dit alleen maar omdat we ervan overtuigd zijn dat er een einde
is (de dood), en dat dat einde ons wel zal bereiken vóór we 100 jaar zijn. Maar in
feite is het onbelangrijk omdat we eigenlijk alleen maar moeten "Zijn1, ongeacht
onze leeftijd.
Ik stuur u een gedicht mee dat ik onlangs schreef. Het gaat over mijn poëzie
en het schrijven ervan. En het onderschrijft wel zo ongeveer wat ik in deze brief
heb gezegd. Het past wonderwel bij het sonnet dat u mij stuurde en waarvoor ik
u nog hartelijk wil bedanken.
WOORDEN
Het zwerven is me lang geleden opgelegd
Mijn stem gekeerd naar binnen blijf ik buiten
de regels van het spel, dat vaak te luid en
onwaarachtig om een winnaar vecht.
Mijn land is wijd. De woorden dwalen
vaak uren langs de zee voor zij gaan spreken
over wat is. Zij moeten vele weken
soms door de wind gaan om hun inhoud op te halen.
Ik loop ze na. Zij laten zich niet jagen
en wijzen mij op alles wat ze zien
Steeds als ik denk nu zijn ze er misschien
Johanna Kruit, Omtrent het
getij (Amsterdam,
Uitgeverij Thomas Rap
1985). Het gedicht
"Woorden1 staat in hand
schrift op de flap van de
bundel.
blijkt dat ik mij vergis. De lange dagen
die ik met hen zo zwijgend al heb afgelegd
Geven wanneer ilc spreek mijn woorden recht.
Hartelijke groeten terug aan uw vrouw. En vanuit een herfstig Zeeland het
beste van mij.
(handtekening) Johanna Kruit
39 Zeeuws Tijdschrift 3/99
