zo geformuleerd, toch verrast: En de
zee heeft de provincie zijn naam
gegeven.
Joop Buma, De ganzen van Ryckhals;
Vier vijf!; Voor mij gesnikkerd; Ik heb
een uilengat. Mea Sponte, Middelburg,
J997> z99^' I99&, z999- De laatste
twee deeltjes ISBN 90 804804 3 6/4
4 en 90 804804 1 X/2 8; alle deel
tjes ing. en geb., respectievelijk 32,
52, 72 en 140 blz.; 6,50 (f 8,50), 10
(ƒ30),/ 27,50 If 45) en 18,50 (f 30).
Aardige boekjes waar je aan terug
denkt. Het zijn kleine, verzorgde uit
gaven waarin de schrijver/uitgever
Joop Buma (1934) puur voor zijn
genoegen de tijd neemt om precies te
vertellen wat hem boeit en intrigeert.
Men stapt binnen in de belevingswe
reld van de schrijver, een niet oninte
ressante wereld, waarin bedachtzaam
en met open oog het leven op zijn
waarde wordt geschat. Soms is de
tekst enigszins gemaniëreerd, maar
nooit hinderlijk, want in helder proza
wordt met een verrassende mengeling
van omstandig en kortaf de aandacht
vastgehouden. Verrassend daarenbo
ven is de verscheidenheid aan onder
werpen die deze schrijver naar de pen
doet grijpen.
De ganzen van Ryckhals gaat over de
tekening Een troep ganzen in het veld
uit 1642 van de schilder Francois
Ryckhals (1609-1647), die aan de
Damkaai in Middelburg woonde en
aan wie Joop Buma in 1994 een
kunsthistorische studie wijdde
(Francois Ryckhals, een schilderende
magiër uit Middelburg). Dit boekje
geeft met heel weinig woorden op
elegante manier een trefzekere schets
van deze schilder en zijn eerder ge
noemde tekening.
Vier vijf! werd geschreven bij het eerste
lustrum van de Celtic Pub The Duke
aan de Vlasmarkt in Middelburg.
Het zijn anecdotische, onnadrukke
lijke berichten uit deze pub: zij ade
men sfeervolle rust en kalme dorst.
Voor mij gesnikkerd is opgedragen
aan Frans Dingemanse, 'vriend en
snikkeraar, beeldsnijder dus', die
ergens op een stil Zeeuws dorp hout
snijdt. In dit met (kleuren)foto's geïl
lustreerde boekje verhaalt de schrij
ver over zijn kennismaking met
Frans Dingemanse en diens hout
snijwerk op (Zeeuwse) messen en
andere voorwerpen. Het gaat over
Buma's interesse in deze houtsnij
kunst, wat met name tot uitdrukking
komt in de beschrijving van de mes
sen (en een naaldenkoker) die hij
liet maken om cadeau te geven en
van het eetbestek dat hij voor zich
zelf liet snijden. Het ingenieuze van
dit boekje is dat men veel te weten
komt over deze volkskunst, ingebed
in het verhaal van de auteur over
zijn kennismaking met Dingemanse.
Vervolgens vertelt hij hoe hij zijn
werk bewondert, messen 'bestelt'
om cadeau te geven, en tenslotte
zichzelf verwent door een eigen
bestek te laten snijden. Een interes
sant onderwerp gepresenteerd in
een moeiteloos en charmant relaas.
In de laatste titel, Ik heb een uilengat,
zes verhalen met historische ele
menten die zich afspelen rond Het
Princezaaltje in Middelburg, lopen
heden en verleden, droom, fantasie
en werkelijkheid door elkaar. Elk van
de verhalen, 'Het Princezaaltje', 'De
Kleine Vlamingen', 'Een Putto in de
tuin', 'Een uil op tafel', 'Ik heb een
uilengat' en 'Het drinkglas', heeft
een eigen onderwerp en een kunstige
uitwerking. Buma schrijft als een
magiër van Middelburg het geheel
aaneen, tot een belevenis voor de
lezer die zich in deze realistische
droomwereld, misschien tegenstrib
belend, alleen maar gewonnen lean
geven.
Kortom, boekjes met karakter die
men met genoegen leest en ook aan
anderen zou willen geven, - hetgeen
men zeker moet doen.
P.E. de Blaeij en A.M.J. de Kraker,
Via via Drukkerij Bareman, Ter-
neuzen 1998. ISBN 90 804637 1 X,
212 blz., 22 x 30,5 cm, geb., 67,50.
Degelijk - goed gedocumenteerd en
rijk aan feiten - en boeiend - wie wil
niet lezen over de Huijssenstraat in
Zaamslag en over de Rosegracht in
wijk Java - is deze uitgave Via via
waarvan de ondertitel pas duidelijk-
43 Zeeuws Tijdschrift 3/99
