Beelden die spreken
Peter van Houte
'Fotografen hebben invloed op hoe men
sen iets zien.' Dat zegt Charles Strijd, één
van de zes (Zeeuws-Vlaamse) fotografen
van het boek Beeldspraak dat onlangs is
verschenen. En de fotograaf heeft gelijk.
Foto's geven ons vaak een ander beeld
van de werkelijkheid en leren ons -door de
ogen van de fotograaf- anders te kijken. In
dit digitale tijdperk van bewegende beel
den heeft de fotografie nog een andere
waarde: ze legt beelden vast. Op een
gevoelige plaat, inderdaad. Ze bevriest als
het ware de tijd en geeft daardoor ruimte
voor reflectie. Dat is een waardevol gege
ven en beslist millenniumbestendig.
Als we over pakweg een jaar of vijfentwintig dit mooie
boekwerkje weer eens ter hand nemen biedt het nog
steeds waardevolle visuele informatie - maar misschien
ook andere inzichten - over Terneuzen en omgeving.
Voor alle duidelijkheid: Beeldspraak is een fotoboek, niets
meer en niets minder. Het bevat een dikke honderd foto's
van de hand van Joke Driessen (1953), Huib de Jonge
(1950), Wim Kooyman (i960), Charles Strijd (1951),
Mark Neelemans (i960) en Camile Schelstraete (1953)
gemaakt in het gebied waar zij leven en werken (Groot-
Terneuzen). Een dynamisch gebied, waar in korte tijd
veel is veranderd. Een gebied rijk aan contrasten, met
veel mooie en ook lelijke dingen. Een gebied dat leeft en
zich ontwikkelt. Een gebied dus waar het goed fotogra
feren is. Dat doen de zes al jaren, voornamelijk voor
dag- en weekbladen, publicaties en bedrijven in de streek.
Ieder op zijn eigen manier, maar allemaal met hart voor
hun streek en oog voor een mooie plaat. Ze vonden dat
het nu eens tijd werd. Ze waren allemaal al lang van plan
om een serie foto's te maken van het gebied waarin ze
dagelijks verblijven en die dan te bundelen tot een boek.
Alleen het kwam er maar niet van. Tot ze op een dag
samen met Frank Neve (in het dagelijks leven gemeente-
voorlichter van Terneuzen) besloten om het te doen.
Gelukkig maar, want het is de moeite waard geweest.
Treffend tijdsbeeld
Beeldspraak geeft een bijzonder en treffend beeld van het
huidige Terneuzen en de - vaak stormachtige - ontwikke
lingen in en rond de Zeeuws-Vlaamse hoofdstad in de
laatste jaren van deze eeuw. Het is al eens eerder gezegd:
met een goed gevoel voor verhoudingen zou je Terneuzen
het Rotterdam van Zeeland kunnen noemen. Al jaren
wordt er gewerkt, gesloopt, gebouwd, ontworpen en ont
wikkelt aan een nieuwe stad en een stedelijk gebied waar
mensen kunnen werken, wonen en recreëren. Met alle
overlast, heimwee en soms pijn van dien. Maar ook met
de nodige dynamiek, vernieuwing en een zekere Sturm
und Drang die daar bijhoort en die vaak elders in Zeeland
ontbreekt. Het fotoboek laat dat zien, in alle openheid.
Zonder opsmuk, pretenties of overdreven nostalgie.
Terneuzen in de vaart der volkeren, maar dan wel op zijn
eigen manier.
Het fotogenieke nieuwe stadhuis met ruimtelijk plein
en de eigen Westerscheldeboulevard op een mooie lente
dag. De innovatieve high tech bouwwerkzaamheden voor
32 Zeeuws Tijdschrift 4/99
