werd ter nagedachtenis aan hem door de Teekenakademie
in Middelburg de J.A. van de Perreprijs ingesteld, voor
de beste inzending van schilderkunst door de inwoners
van de provincie.
Met het overlijden van de laatste telg van het geslacht
Van de Perre, Martinus Johan Veth van de Perre (1747-
1802), kreeg het huis een nieuwe bestemming. In 1803
werd er het departementaal gerechtshof gevestigd. Dit is
later de rechtbank geworden. Na de nieuwbouw van de
rechtbank aan de Kousteensedijk moest een nieuwe
bestemming voor het Van de Perrehuis worden gezocht.
Dat werd het Zeeuws Archief. Over de geschiedenis van
het Van de Perrehuis verschijnt bij de opening van het
Zeeuws Archief een boek.
Om aan alle eisen van deze tijd te voldoen is het
monumentale pand gerestaureerd en uitgebreid met
een nieuwe vleugel, in moderne architectuur, van glas,
beton en metaal. In de driehoekige nieuwbouw bevindt
zich de studiezaal, waar de bezoekers de stukken kunnen
raadplegen. Ongetwijfeld zal de nieuwe studiezaal mooi
en ruim van opzet zijn en van alle gemakken voorzien.
De soms tropische temperatuur in de studiezaal van het
Rijksarchief zal wel tot het verleden behoren. Ook is er
een nieuwe huisstijl ontworpen voor het Zeeuws Archief
door Wim de Valk, de vader van Marijn de Valk, restau
rator van het Rijksarchief.
Oude concepten
Onder de driehoekige nieuwbouw bevinden zich drie
lagen met depots, waar plaats is voor vijfentwintig kilo
meter strekkende meter archief. De studiezaal en de
depots zijn niet alleen veel te groot, maar het gehanteer
de idee om veel archiefmateriaal te bewaren en veel
bezoekers te ontvangen is ook achterhaald.
De drie archieven die het Van de Perrehuis gaan
betrekken, hebben samen ongeveer vijftien strekkende
kilometer documenten, foto's, kaarten, prenten en
machineleesbare informatie: Rijksarchief tien kilometer,
Middelburg twee kilometer en Veere drie kilometer.
De aanleg van één kilometer depot kost gemiddeld één
miljoen gulden. De totale kosten bedragen ongeveer 35
miljoen gulden. Dus de verdeling van de bouwkosten ziet
er globaal zo uit: 15 miljoen gulden voor de depotruimte
voor het bestaande archief; 10 miljoen depotruimte voor
toekomstig archief; en 10 miljoen gulden voor nieuw
bouw en restauratie.
De tien kilometer a 10 miljoen gulden depotruimte
beschikbaar voor de komst van moderne archieven, zal
waarschijnlijk nooit worden gevuld. Van modern ar
chief wordt namelijk niet meer dan vijf a tien procent
bewaard. De rest wordt vernietigd. Daarnaast zullen er
steeds meer digitale bestanden komen, die weinig
ruimte vragen.
