Annelies Verstand-Bogaert
Vanwege studie ben ik in 1969 uit Zeeland weg
gegaan. Ik heb eerst de opleiding aan het Nederlands
Wetenschappelijk Instituut voor Toerisme te Breda
doorlopen en daarna ben ik rechten gaan studeren
in Nijmegen. Ik woon dus al geruime tijd buiten
Zeeland en tot mijn spijt kan ik het dialect steeds
minder goed spreken. Mijn vader woont in
Oostburg en hij stuurt mij soms krantenartikelen
over de Oostburgse burgemeester, die wethouder
in Zutphen was in de tijd dat ik er burgemeester
was. Op die manier houd ik me op de hoogte van
het wel en wee van Zeeland, maar ik volg het
nieuws niet op de voet. Je moet je wortels niet ver
loochenen, maar toch voel ik me niet echt Zeeuws
meer. Als ik iemand ontmoet die bijvoorbeeld De
Hullu, Dees of Cambier heet, dan ben ik nog wel
benieuwd of er sprake is van een Zeeuwse afkomst.
Bij Zeeland denk ik aan paptaarten, polders met
dijken vol bomen, het strand en naaimachines.
Mijn ouders verkochten die namelijk in hun winkel.
Natuurlijk is de provincie veranderd ten opzichte
van vroeger, maar ik kan niet goed zeggen wat die
veranderingen zijn. De verschillen tussen het
vaste land en de eilanden en tussen Oost- en West-
Zeeuws-Vlaanderen zijn altijd al zo groot geweest.
Mijn wens en hoop voor de toekomst is dat de
Zeeuwse kusten niet verder verknoeid worden door
hoogbouw.
8 Zeeuws Tijdschrift 5-6/99
